بنیان‌گذار مذهب شافعیه

مؤسس و بنیان‌گذار مذهب شافعیه، محمدبن‌ادریس شافعی است. وی در سال ۱۵۰ قمری در غزه فلسطین متولد شد[1] و در کودکی پدر خود را از دست داد.[2] در دو سالگی به همراه مادرش به مکه رفت[3] و در آن‌جا بزرگ شد.[4] شافعی در هفت سالگی قرآن و در ده سالگی کتاب «الموطأ» اثر مالک بن انس را حفظ کرد.[5] او پس از مدتی به مدینه رفت و کتاب الموطأ را از حفظ برای مالک خواند.[6] شافعی تا وفات مالک در سال ۱۷۹ قمری در مدینه ماند و پس از آن به یمن رفت.[7]

شافعی سفرهایی به بغداد و مکه داشت.[8] او در سال ۱۹۹ قمری وارد مصر شد، کتاب‌های بسیاری در آن‌جا تألیف کرد و به شهرت بسیار رسید.[9] او پنج سال در مصر زندگی کرد[10] و در روز آخر رجب سال ۲۰۴ قمری در ۵۴ سالگی[11] در مصر وفات کرد و در همان‌جا دفن شد.[12] در زمان ایوبیان بر روی قبر شافعی بارگاهی ساختند که توسط مردم زیارت می‌شود.[13]

[1]. بیهقی، احمد بن حسین، احکام القرآن، ص ۱۰.

[2]. همان.

[3]. همان.

[4]. إسنوی، عبدالرحیم بن حسن، طبقات الشافعیة، ص ۸.

[5]. همان، ص ۹.

[6]. ابن ‌عثمان، موفق الدین، الدرر المنظم فی زیارة الجبل المقطم، مقدمه: حسن باشا،‌ محقق: محمد فتحی ابوبکر،‌ ج ۱، ص ۴۸۴.

[7]. امین، احمد، ضحی الإسلام، ص ۲۱۹.

[8]. طبقات الشافعیه، ص ۹.

[9]. احکام القرآن، ص ۱۲.

[10]. وزیر، ابراهیم بن علی، الإمام الشافعی، ص ۷۸.

[11]. حموی، یاقوت بن عبد الله، معجم الأدباء، محقق: احسان عباس، ج ۶، ص ۲۴۱۲.

[12]. ابن‌خلکان، احمد بن محمد، وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، محقق: احسان عباس، ج ۴، ص ۱۶۵.

[13]. ریاض، هانی، «بالصور.. قبة الشافعی.. أقدم أضرحة مصر فی مواجهة السرقات»، سایت العین الإخباریة، الجمعة 10/03/2017.