اهل سنت و خواندن دعاهای شيعيان

دعا ارتباط قلبی و روحی است از جانب کسی که تمام وجودش نیاز است به سوی کسی که بی نیاز مطلق است و هر چه که باعث زیاد شدن این ارتباط است مطلوب است (البته به شرط این که از دایرۀ شرع بیرون نباشد).

از آن جا که دعاهای وارده از طرف شیعیان، دعاهایی است که از طرف امامان شیعه که همان اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) هستند، به ما رسیده است، و به سفارش پیامبر (صلی الله علیه و آله) تمسک به آن‌ها و پیروی از آنان باعث نجات است،[1] علاوه این که به اعتراف شیعه و اهل سنت آنان در دعا و نیایش سرآمد انسان ها بوده‌اند، بدیهی است که دعاهای وارده از طریق آنها به واقع و اجابت نزدیک تر است و این یک فرصت مناسبی است که باید آن را غنیمت شمرد، از این رو خواندن این دعاها از طرف اهل سنت و دیگران بسیار پسندیده بوده و موجب ارتباط بیشتر بین آنان و خداوند خواهد شد.

[1] در حدیث مشهور” ثقلین”که در منابع حدیثی شیعه و اهل سنت به طور متواتر نقل شده، رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) فرمودند: “انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا بعدی ابداً فانهما لن یفترقا حتی یردا علی الحوض”، ترمذی، صحیح ، ج 2، ص 380؛ احمد بن حنبل، مسند، ج 3، ص 17.