اقسام شفاعت

شفاعت بر دو قسم است:

1. تكوينى

2. تشريعى

شفاعت تكوينى از تمامى اسباب جهانی سر مى‏زند، و همه اسباب نزد خدا شفيع هستند، چون ميان خدا و مسبب خود واسطه‏اند.

اما شفاعت تشريعى  و قانونی نيز بر دو قسم است.

1. شفاعتى كه در دنيا اثر بگذارد، و باعث آمرزش الاهی، و يا قرب به درگاه او گردد كه شفيع و واسطه ميان خدا و بنده در اين قسم شفاعت چند طائفه‏اند: اوّل؛ توبه کنندگان از گناه، [1] دوم؛ مؤمنان به رسول خدا (ص)، [2] سوم؛ عمل صالح انسان، [3] چهارم؛ قرآن كريم،[4] پنجم؛ هر چيزي كه با عمل صالح ارتباطى دارد؛ مانند مسجدها، مکان های متبرکه، ايام الله و انبيا،[5] ششم؛ ملائكه،[6] هفتم؛ مؤمنان كه براى خود و برادران ايمانى خود، استغفار مى‏كنند. [7]شفاعت شافعان سه گونه است: 1. ارتقاى درجۀ بهشتيان در بهشت؛ 2. نجات از عذاب جهنم قبل از ورود به آن؛ 3. نجات از عذاب و تخفيف اقامت در جهنم، پس از ورود به آن. روشن است كه ترتب اين نتايج و تفاوت آنها بستگى به قابليت و ايمان و عمل مشمولان شفاعت دارد. [8]

[2] حدید، 28.

[3] مائده، 9.

[4] مائده، 16.

[5] نساء، 64.

[6] مؤمن، 7.

[7] بقره، 286.

[8] ر.ك: شيروانى، على، معارف اسلامى در آثار شهيد مطهرى (ره)، ص 254 – 227 ؛ مكارم شيرازى، ناصر، انگيزه پيدايش مذاهب، ص 151 – 178 ؛ عبدالله جوادى آملى، سيره پيامبران در قرآن، ج 6، ص 113-99 ؛ محمد تقى مصباح يزدى، آموزش عقايد، درس‏هاى 59 و60.