اغلال در قرآن کریم

اغلال جمع “غل”، در لغت به معنای، طوق، بند و زنجیر آهنین است که به گردن و دست محبوسان بندند.[1]

اما در قرآن کریم در چهار جا  از جمله، در آیۀ 157سوره اعراف آمده است: “همانها كه از فرستاده (خدا)، پيامبر «امّى» پيروى مى كنند پيامبرى كه صفاتش را، در تورات و انجيلى كه نزدشان است، مى يابند آنها را به معروف دستور مى دهد، و از منكر باز ميدارد أشياء پاكيزه را براى آنها حلال مى شمرد، و ناپاكيها را تحريم مى كند و بارهاى سنگين، و زنجيرهايى را كه بر آنها بود، (از دوش و گردنشان) بر مى دارد،…”.

در قرآن کریم اغلال هم در مورد دنیا و هم در آخرت بکار رفته است. منظور از غل و زنجیر در دنیا، زنجير جهل و نادانى، زنجير انواع تبعيضات و زندگى طبقاتى، زنجير بت پرستى و خرافات و زنجيرهاى ديگر، است.[2] که پیامبران مبعوث شدند تا از طريق دعوت پى‏گير و مستمر به علم و دانش، از راه دعوت به توحيد و دعوت به اخوت دينى و برادرى اسلامى، و مساوات در برابر قانون، این زنجیرها را از دست و پای مردم بردارند، اما در آخرت همان غل و زنجیر است،[3] که به عنوان عذاب در گردن كافران و اهل جهنم انداخته می شود.

[2] تفسير نمونه، ج‏6، ص 400 ، دارالکتب الاسلامیة، تهران، 1374.

[3] سبأ، 33، “و ما غل و زنجيرها در گردن كافران مى نهيم آيا جز آنچه عمل مى كردند به آنها جزا داده مى شود”؟!؛ غافر، 71، “در آن هنگام كه غل و زنجيرها بر گردن آنان قرار گرفته و آنها را مى كشند”.