searchicon

کپی شد

اطفال و بهشت و جهنم

در روايات اسلامى نسبت به اطفالى كه از دنيا مى‏روند، این گونه آمده است:

الف- اگر اطفال از آنِ مؤمنان باشند:

1. در برزخ در خدمت حضرت ابراهيم و ساره (ع) و يا حضرت فاطمه (س) هستند و در آن جا آموزش لازم را مى‏بينند و تكامل روحى پيدا كرده و به كمال مى‏رسند.

2. در ذیل تفسير آيه ی 21 سوره ی طور آمده است که: «به پدر و مادر مؤمن خود ملحق شده تا موجب خوشحالى آنان در بهشت شوند».[1]

ب ـ اگر اطفال كفار و منافقان ‏باشند:

1. بعضى از روايات علم اين قضيه را به خداوند ارجاع داده و فرموده‏اند: «خداوند مى‏داند كه آنها چه چيزي انجام مي دادند یا مرتكب چه كاري مي شدند».[2]

2. خداوند به وسيلۀ ملكى آتشى بر مى‏افروزد و بدانان فرمان مى‏دهد كه به آتش درآيند گروهى به آتش در آمده و آتش براى آنان سرد و سلامت مى‏شود، همان گونه كه براى ابراهيم (ع) شد و دسته‏اى ديگر نمى‏روند، فقط دستۀ ‏اوّل اهل نجات اند. البته مجانين و كسانى كه در فترت (نبود حجت و پيامبر در فاصلۀ زمانى بين دو پيامبر) بوده‏اند و حجت بر آنها اتمام نشده است، با آنان در اين حكم شريك اند.[3]

4. بعضى از متكلمان قائل اند كه اطفال كفار و مشركان نه در بهشت هستند و نه در جهنم، بلكه در نقطه‏اى به نام اعراف اند[4] كه نه عذاب مى‏شوند و نه متنعم هستند.[5]


[1] بحار الأنوار ج 5 باب 13 ص 290 ، ج 6 ص 229؛ امالى صدوق، ص 269- 271.

[2] “اللّه اعلم بما كانوا عاملين”- “اللّه اعلم بما كانوا فاعلين” رجوع شود به: بحار الأنوار، ج5، ص 288- 297، باب 13.

[3]بحارالانوار، ج6، ص292، ح 14؛ بحارالانوار، ج 5، ص 295، ح 22.

[4] مرحوم علامه طباطبائی به دلائل متعددی قائلند که مراد از رجال اعراف، در آیه ی48 سوره ی اعراف «و نادی اصحاب الاعراف رجالا یعرفونهم بسیماهم» مردم مستضعف نیستند. برای آگاهی بیشتر رجوع شود به: ترجمه ی فارسی الميزان، ج 8، ص154- 156.

[5] بحار الانوار، ج5 ، باب 13ص298.