استعمار انگلیس و فرقه بابیه

از آن‌جا که استعمار با ایجاد اختلاف و آشوب در میان ملل مختلف و مسلمانان بهره‌برداری می‌کند و این روش همه استعمارگران است و فرقی نمی‌کند که استعمار روس باشد، یا انگلیس، یا فرانسه، یا آمریکا و…، بعضی نوشته‌اند: در جریان «باب»، انگلیس نیز علی‌محمد باب و پیروانش را در راه مقاصد شومشان کمک و تقویت می‌کرد.

علی‌اصغر شمیم در کتاب ایران در دوره‌ سلطنت قاجار می‌نویسد: «عمال زیرک حکومت «هند انگلیس»، -که در پی چنان بهانه هایی براي برپا کردن آشوب در ایران بودند- سید (باب) را وسیله‌ تبلیغات سیاسی خود قرار داده، تا حدی که امکان داشت مردم ساده‌لوح و طماع را به عنوان مرید دور او گرد آوردند و باب بعضی از مریدان چرب‌زبان خود را به شیراز فرستاد و شروع به تبلیغات دینی نمود و در آن شهر نیز عمال انگلیسی، در پرده، به مقاصد باب کمک کردند»،[1] وی در ادامه می‌نویسد: «اندکی بعد (از دستگیر شدن باب)، هواداران باب با پول‌های گزافی که از طرف عمال کمپانی هند در اختیار آنان گذاشته شده بود، منوچهر خان معتمدالدوله؛ حکمران اصفهان را به استخلاص باب واداشتند».[2]

«لرد کرزن» سیاست‌مدار مشهور انگلیسی می‌گوید: «صبح ازل (یحیی) وقتی که در قبرس سکنی داشت مقرری خاص از حکومت انگلستان دریافت می‌نمود، و در عین حال روس‌ها هم از او حمایت می‌کردند… و به تدریج که بهائیان دست و پای در بعضی از نقاط جهان باز کردند، بعدا به جانب آمریکائیان روی آوردند و با گسترش دامنه بهائیت در آمریکا، در این سرزمین به فعالیت پرداخته و از انگلیس روی برتافتند».[3]

[1]. شمیم، علی اصغر، ایران در دوره سلطنت قاجار (قرن سیزدهم و نیمه اول قرن چهاردهم)، ص 139.

[2]. همان، ص 140.

[3]. محمدی اشتهاردی، محمد، بابی گری و بهایی گری، ص 106، به نقل از «لرد کرزن» سیاست‌مدار مشهور انگلیسی، در کتاب «ایران و قضیه ایران».