searchicon

کپی شد

آزمایش مؤمنان

گاهی به ذهن مان خطور می کند چرا در برخی از موارد دعاهای مؤمنان مستجاب نمی شود؛ مثلا این که چرا در باره بچه دار شدن برخی از مؤمنان دعا می کنیم اما آنان بچه دار نمی شوند، پس به این نتیجه می رسیم که دعای غیر مؤمنان بیشتر مستجاب می شود.

اما در این رابطه باید گفت:

همۀ افراد در این دنیا به همۀ آرزوها و خواسته های خود نمی رسند، این مطلب ربطی به مسلمان بودن یا مؤمن بودن ندارد. مسلماً در بین مسلمانان و مؤمنان عدۀ زیادی وجود دارند که از نعمت فرزند بر خوردارند، عدۀ زیادی از آنان دارای نعمت های مادی و معنوی زیادی هستند، پس چرا مردم را به دیدن این گونه نمونه ها راهنمایی نکنیم؟ حضرت یعقوب دارای پسران زیادی بود و حضرت سلیمان دارای سلطنت و حکمرانی گسترده ای بود به طوری که بر جنیان نیز فرمانروایی می کرد.

بله! در میان مؤمنان عده ای هستند که به عنوان مثال از نعمت فرزند محروم هستند و برخی از داشتن پسر محروم هستند، وجود مبارک پیامبر گرامی اسلامی (ص) با این که برترین وجود خلقت است، اما هرگز پسری نداشت که وارث پدر باشد.[1] امام حسین (ع) با این که امام معصوم بود و در نزد خداوند بسیار محترم، اما به ظاهر در جنگ با یزید، شکست خورد و زنان و فرزندانش مبتلا به آن همه مصائب و بلا گشتند.

خداوند در قرآن می فرماید: “و قطعاً شما را به چيزى از [قبيلِ‏] ترس و گرسنگى، و كاهشى در اموال و جان ها و محصولات مى‏آزماييم و مژده ده شكيبايان را”.[2]

همۀ انسان ها آزمایش می شوند، پس چه خوب است به این گونه امور که برای مؤمنان اتفاق می افتد به چشم آزمایش نگاه شود که باید در مقابل آن صبر پیشه کرد.

باید به این که مصلحت خداوند در حقیقت به مصلحت و منفعت ما است، اعتقاد داشته باشیم، باید به غیب ایمان داشته باشیم، خداوند در وصف مؤمنان می فرماید: “(پرهيزكاران) كسانى هستند كه به غيب [آنچه از حس پوشيده و پنهان است‏] ايمان مى‏آورند و نماز را برپا مى‏دارند و از تمام نعمت ها و مواهبى كه به آنان روزى داده‏ايم، انفاق مى‏كنند”.[3]

نمایه های مربوط:

سؤال 4157 (سایت اسلام کوئست: 4682) (راه های آزمایش انسان از دیدگاه قرآن).

سؤال 2646 (سایت اسلام کوئست: 2772) (منافات نداشتن دعا با خواست خداوند).

 


[1]. اشاره به آیات 5 و 6 سورۀ مریم که زکریا (ع) می فرماید: ” و من پس از خويشتن از بستگانم بيمناكم و زنم نازا است، پس از جانب خود ولىّ [و جانشينى‏] به من ببخش، كه از من ارث برد و از خاندان يعقوب [نيز] ارث برد، و او را – اى پروردگار من- پسنديده گردان.

[2]. بقره، 155.

[3]. بقره،3.