بداء در لغت
تعریف لغوی بداء
بداء به فتح باء و الفِ کشیده، به معنای ظهور و انکشاف پس از خفا، و علم و آگاهی بعد از جهل و ناآگاهی است. همچنین به معنای تغییر رأی هم آمده است.[1] [1]. راغب اصفهانی، حسین بن محمّد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۱۱۳،… اطلاعات بیشتر