اخلاص

مفهوم توکل توکل، در اصل از ماده «وکالت» به معنای انتخاب وکیل، و عبارت است از: اعتماد و اطمینان قلبی بنده در جمیع امور خود به خدا، و حواله کردن همۀ کارهای خود را به او و تکیه بر حول و قوۀ الاهی نمودن.[1] یکی… اطلاعات بیشتر

توکل دارای مراتبی است که عبارت اند از: الف. ضعیف ترین درجات توکل این که انسان اعتمادش به خدا مانند اعتماد به وکیل در دعاوی باشد. در این مرتبه عمدۀ نظر به حل شدن کار است. ب. حالت متوسط: غیر خدا را نشناسد و به… اطلاعات بیشتر

بعضی از راه های درمان ریا عبارت اند از: 1. توجه به خشم و غضب الاهی؛ ریا کردن در انجام عبادات و اوامر الاهی در حقیقت نوعی استهزا و مسخرکردن دستورات پروردگار است و موجب غضب او خواهد شد. 2. توجه به بی ارزشی پاداش… اطلاعات بیشتر

ریا عبارت است از: این که انسان بخواهد با نشان دادن اعمال و کارهای نیک خود به دیگران در پیش آنان اعتبار و منزلت کسب کند.[1] و اگر عبادتی انجام می دهد یا اقدام به کار خیری و عمل صالحی می کند، هدفش این است… اطلاعات بیشتر

یکی از مشکل ترین کارها، تداوم اخلاص در اعمالی است که انسان برای خداوند انجام می دهد. احیاناً، اخلاص در عمل و استمرار بر آن، مشکل تر از انجام اصل عمل است. امام صادق (ع) می فرماید: “باقی ماندن بر عمل خالصانه، سخت تر از… اطلاعات بیشتر

راه ها و شیوه های دسترسی به اخلاص را می توان در امور زیر خلاصه نمود: 1. تقویت ایمان و شناخت نسبت به ذات متعالی خداوند: ایمان به ذات حق تعالی و همۀ صفات نامتناهی او به ویژه صفاتی که شایستگی و دوستی ستایش و… اطلاعات بیشتر

برای شروع و ورود در عالم و مراتب اخلاص در بندگی موانعی وجود دارد که در زیر به مهم ترین آنها اشاره می شود: الف. ریاکاری ب. دلبستگی به دنیا ج. شیطان ریاکاری: بیشترین موارد عدم اخلاص که بیشتر مردم در بندگی ذات حق، به… اطلاعات بیشتر

مراتب بندگی و اخلاص[1] به مراتب نیت بستگی دارد؛ چون بندگی می تواند به خاطر ترس از عذاب الاهی، دسترسی به پاداش های الاهی، شرمساری از پروردگار هستی در سرکشی و عدم اطاعت، سپاس گذاری از نعمت های بی شمار خداوند، دسترسی به کمالات معنوی… اطلاعات بیشتر

مقدمه انسان از نظر قرآن، موجودی است که نسبت به خالق خود سراسر فقر و نیازمندی است و هر قدر معرفت انسان نسبت به خود و جایگاه خویش در عالم هستی بیشتر گردد، به شناخت بیشتر خالق و توجه به او می انجامد و نتیجۀ… اطلاعات بیشتر

اخلاص،[1]یعنی انگیزۀ اصلی در انجام کارها، بندگی، شایستگی و رضای ذات حق تعالی باشد، نه شایستگی و رضایت غیر او. [1] در کتاب های اخلاقی، عرفانی و تفسیری، برای اخلاص بنابر دیدگاه های گوناگون و مراتب آن تعاریفی بیان کردند؛ مثل کتاب معراج السعاده، ص… اطلاعات بیشتر