تهمت
کتابنامه مفهوم شناسی تهمت
قرآن کریم. دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا. واژه‌نامه آزاد. شعرانی، ابوالحسن؛ نشر طوبی؛ اسلامیه، چاپ چهارم، تهران، 1380 ش. طريحى، فخر الدين؛ مجمع البحرين؛ محقق/ مصحح: حسينى، سيد احمد؛ كتابفروشى مرتضوى، چاپ سوم، تهران، 1416 ق. عسکری، حسن بن عبدالله؛ الفروق اللغویه (فرهنگ واژگان… اطلاعات بیشتر
تهمت در روایات
یکی از گناهانی که باعث می شود انسان نسبت به سایر گناهان جرأت پیدا کند، تهمت است. تهمت ایمان را از بین می‌‌برد. در این گفتار کوتاه به برخی از روایاتی كه درباره این موضوع وارد شده، اشاره مى شود: امام صادق (علیه السلام) مى… اطلاعات بیشتر
تهمت در قرآن
تهمت زدن به بى گناه از زشت ترین كارهایى است كه اسلام آن را به شدت محكوم نموده است. در این مقال مختصر به برخی از آیاتی كه درباره این موضوع وارد شده، اشاره مى شود: «و کسی که خطا یا گناهی مرتکب شود، سپس… اطلاعات بیشتر
تهمت در منابع دینی
هرگونه نسبت نابجا و ناروا دادن به اشخاص، نسبتی که موجب هتک حرمت و لطمه حیثیتی به فرد باشد، از دیدگاه اسلام (قرآن و روایات معصومین (علیهم السلام)) حرام و از لحاظ جزائی و کیفری موجب حد شرعی می شود. حال این نسبت مستقیم باشد،… اطلاعات بیشتر
تعریف اصطلاحی تهمت
«تهمت» در اصطلاح؛ به معنای نسبت دادن عيب يا گناه و صفتی به ديگری، در حالی که این عیب، گناه و صفت در او وجود ندارد. [1] [1]. دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، واژه تهمت بستن. اطلاعات بیشتر
لغات مترادف و معادل تهمت
در کتاب‌های لغت، واژه هایی به عنوان مترادف و معادل تهمت ذکر شده است. الف. واژه های مترادف تهمت: «افتراء». مأخوذ از تازی؛ نسبت دروغ و کذب دادن به کسی است. تهمت و اسناد خیانت. هر چیز ناحق و برخلاف واقع. در تلفظ فارسی همزه… اطلاعات بیشتر
تعریف لغوی تهمت
تُهَمَة، تُهمَت در لغت به معنای؛ گمان بد کردن و گمان بد بردن است. این لفظ در فارسی به سکون دوم (هاء) استعمال می شود و به لفظ کردن و انداختن و نهادن و زدن و بستن و برداشتن استعمال می شود. همچنین به معنای… اطلاعات بیشتر
چکیده مقاله تهمت
تُهمَت در لغت به معنای؛ گمان بد کردن و گمان بد بردن است. «تهمت» در اصطلاح؛ به معنای نسبت دادن عيب يا گناه و صفتی به ديگری، در حالی که این عیب، گناه و صفت در او وجود ندارد. واژه‌های مترادف تهمت عبارتند از: «افتراء»،… اطلاعات بیشتر