حكم سنگسار در اسلام

اگرچه به حكم سنگسار برای زنای محصنه، در قرآن تصریح نشده است، ولی این مسأله با سنت پیامبر(ص) اثبات شده است.

امام علی (ع) حكم تازیانه و رجم را در مورد زنا اجرا کرده و فرمودند: او را بر طبق كتاب خداوند حدّ (تازیانه) زدم و بر طبق سنت رسول خدا رجم كردم.[1] از خلیفه دوم نقل شده كه گفت: اگر نمی ترسیدم مردم بگویند فلانی آیه ای بر قرآن اضافه كرده است آیه رجم را می آوردم كه: «پیر مرد و پیر زن اگر زنا كنند حتماً باید سنگسار شوند».[2]

حكم رجم به عنوان مجازات زنای محصنه (زنای مرد و زن شوهردار) آمده است و مورد اتفاق همه علماء اسلام است[3]. و چون از حدود اسلام است، قابل مصالحه و قابل شفاعت نیست و حتی بدون شكایت طرفین یا شخص دیگر هم باید اجرا شود.[4]

از آن جا که پیامبر اکرم (ص)، پیامبر رحمت و مهربانی است همیشه از اجرای حكم رجم درباره افرادی که در محضر ایشان چهار بار به ارتکاب زنای محصنه اقرار می کردند، اظهار ناخشنودی می نمودند و می فرمودند: اگر این افراد به جای اقرار توبه می كردند بر ایشان بهتر بود، اما هر گاه این جرم اثبات می شد علی رغم میل باطنی خود آن را اجرا می کردند.

ماجراهای افراد رجم شده در زمان پیامبر (ص) و امام علی (ع) و روایاتی كه در این باب رسیده[5] نشان می دهد كه نظر اسلام همواره بر این بوده تا با قرار دادن قیود و شرایط بسیار مشکل، امکان اثبات این گناه (زنای محصنه) به حداقل برسد و کمتر این حکم اجرا شود تا قبح آن ریخته نشود و افراد رجم نشوند.

[1]. وحیدی، سید محمد، نقد و تفریعات، ص 29.

[2]. مكارم شیرازی، ناصر، انوار الفقاهه، كتاب حدود، ص 281، البته وجود چنین آیه ای در قرآن از طرف همه صحابه رد شد به طوری كه دو نفر بر وجود این آیه در قرآن شهادت ندادند.

[3]. نجفی، جواهر الكلام، ج 4، ص 318؛ جندی حسنی، المقاصد الشرعیه للعقوبات فی الاسلام، ص 637.

[4]. دهقان، حمید، تأثیر زمان و مكان بر قوانی جزائی اسلام، ص 129.

[5]. حر عاملی، وسائل الشیعه، ج 18، ص 347.