حکم رهن در اسلام

رهن دارای احکامی است، از جمله این که استفاده و منافع چيزى را كه گرو مى گذارند آز آن كسى است كه آن را گرو گذاشته (مالک) و طرف مقابل نمی تواند بدون اجازه و رضایت صاحب مال از آن استفاده کند.[1]

همچنین طلبكار و بدهكار نمى‏توانند مالى را كه گرو گذاشته شده، بدون اجازه يك ديگر ببخشند يا بفروشند، ولى اگر يكى از آنان آن را ببخشد يا بفروشد، بعد ديگرى بگويد راضى هستم اشكال ندارد.[2]

لازم به تذکر است در جاهایی که شرایط و احکام رهن رعایت نشود؛ مثل آن چه که امروزه در جامعه تحت عنوان رهن در اجاره دادن منازل مرسوم است، فقط صورت و اسم رهن را دارد.

[1]. توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج ‏2، ص 414، م 2305 ‏

[2] .همان، م 2306.