عید غدیر در اسلام

مسلمانان و به‌خصوص شیعه همواره روز غدیر را از عیدهای بزرگ می‌دانند و این روز در میان آنان به عید غدیر معروف و مشهور است. در سال ۴۸۷ قمری بیعت با مستعلی بن مستنصر، از حاکمان مصر در روز عید غدیر خم صورت گرفت.[1] هم‌چنین از اهل‌سنت روایت شده که هر کس روز ۱۸ ذی‌الحجه را روزه بگیرد، خداوند ثواب روزه شصت ماه را برای او می‌نویسد.[2]

رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: «روز غدیرخم برترین عیدهای امت من است و آن روزی است که خداوند بزرگ دستور داد که در آن روز، برادرم امام علی(علیه السلام) را به عنوان پرچمدار امتم منصوب کنم تا بعد از من، مردم توسط او هدایت شوند و آن روزی است که خداوند در آن روز، دین را تکمیل و نعمت را بر امت من تمام کرد و اسلام را به عنوان دین برای آنان پسندید».[3]

امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید: «روز غدیرخم عید بزرگ خداست. خدا پیامبری مبعوث نکرده، مگر این‌که این روز را عید گرفته و عظمت آن را شناخته و نام این روز در آسمان، روز عهد و پیمان در زمین، روز پیمان محکم و حضور همگانی است».[4]

امام رضا(علیه السلام) فرمود: «روز غدیر در میان اهل آسمان مشهورتر است تا میان اهل زمین… اگر مردم ارزش این روز را می‌دانستند، بی‌تردید فرشتگان در هر روز ده بار با آنان مصافحه می‌کردند».[5]

[1]. ابن خلکان، وفیات الاعیان، ج ۱، ص ۱۸۰.

[2]. خطیب بغدادی، ابوبکر، تاریخ بغداد، ج ۸، ص ۲۸۴.

[3]. صدوق، محمد بن علی، امالی، ص ۱۲۵

[4]. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج ۵، ص ۲۲۴.

[5]. طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد، ج ۲، ص ۷۳۷؛ ویکی شیعه.