اسامی و وجه نامگذاری قبرستان تخت فولاد

این قبرستان به دو نام شهرت یافته‌است:

1. تخت فولاد:

در سبب نام‌گذاری این گورستان به تخت فولاد، اقوال گوناگونی وجود دارد که برای برخی از آن‌ها سند استواری در دست نیست از جمله آن‌که امام حسن(علیه السلام) تختی از فولاد برای بی‌اثر کردن جادوی یهودیان در آن ساخت، این سخن مورد مناقشه قرار گرفته است؛[1] نظر دیگر آن‌که در اوایل قرن پنجم، در ری پسر پولاد، از اتباع بُوَیهیان (آل بویه)، یاغی شد و تولیت اصفهان را به او دادند و تخت فولاد منسوب به پدر اوست که تخته سنگی ساخته بود و بر روی آن می‌نشست.[2] محل این سنگ و قبر فولاد در غرب غسال‌خانه‌ای قرار داشت که در سال ۱۳۶۶شمسی به منظور ایجاد میدان میوه ویران شد.[3] به گفته جمشید مظاهری، تخته سنگ مذکور منسوب به استاد فولادِ حلوایی است که سنگ گور وی با تاریخ محرّم ۹۵۹ هم اکنون در حیاط مرکز تلفن تخت فولاد واقع است. استاد فولاد ظاهراً از جوانمردان روزگار خود بوده‌است و مردم او را از اولیا می‌دانند و از کرامات او حکایت می‌کنند. [4]

2. مزار بابا رکن الدین:

تخت فولاد تا اواخر دوره صفوی، مزار بابا رکن الدین خوانده می‌شد.[5] وجه نامگذاری تخت فولاد به مزار بابا رکن الدین، وجود مدفن این عارف و صوفی سده هشتم در غرب این گورستان است.[6]

[1]. گزی برخواری، عبدالکریم بن مهدی، تذکرة القبور، ص ۳۴ـ ۳۵.

[2]. جابری انصاری، محمدحسن، تاریخ اصفهان، ج ۲، ص۱۲۲.

[3]. مهدوی، مصلح الدین، لسان الارض، ج ۱، ص ۲۱.

[4]. تاریخ اصفهان، یادداشتهای مظاهری، ج ۲، ص ۲۱۱ـ۲۱۲.

[5]. هنرفر، لطف اللّه، گنجینه آثار تاریخی اصفهان، ص 493.

[6]. گنجینه آثار تاریخی اصفهان، اصفهان، ص ۴۹۳؛ نیز رک: ژان شاردن، سیاحتنامة شاردن: سازمان نظامی و سیاسی و مدنی ایران، ترجمه: عباسی، محمد، ج ۸، ص ۶۹ـ۷۰؛ بهشتیان، عباس، بخشی از گنجینة آثار ملی ایران ، ص ۴۴.