کپی شد
زندگی‌نامه جهانگیرخان قشقایی
جهانگیرخان قشقایی در سال ۱۲۴۳ قمری در روستای دهاقان، از توابع شهرضا در اصفهان، به‌دنیا آمد.[1]
وی از طرف پدر از ایل قشقائی، طایفه دره شوری، تیره جانبازلو و از ساکنان «وردشت» سمیرم و از سوی مادر نیز از خان‌زادگان سمیرم اصفهان و از ساکنان دهاقان بود.[2]
جهانگیرخان خواندن و نوشتن را در زادگاهش فراگرفت. وی تا حدود ۴۰ سالگی، به زندگی عشایری و دامداری و کشاورزی مشغول بود.[3]
او شوق بسیاری به تحصیل داشت. و این موجب شد تا پدرش معلمی برای او گرفت[4] که در سفر به آموزش وی می‌پرداخت. استعداد و قابلیّت وی در کسب علم تا حدی بود که احساس کرد ماندنش در ایل و حرکت با آن‌ها در کوچ زمستانی و تابستانی، با تحصیل او سازگاری ندارد؛ بنابراین تصمیم گرفت از آن‌ها جدا شود و در اصفهان بماند و به تحصیل بپردازد.[5]
ایشان فقه و اصول، حکمت و فلسفه و ادبیات عرب را نزد استادان سرشناس آن زمان فراگرفت.[6]
در علوم نقلی و عقلی، به ویژه در حکمت به مرحله کمال رسید و شاگردان بزرگی تربیت نمود.
[1]. دیوان بیگی، سید احمد، حدیقة الشعراء، ج ۱، ص ۳۸۷؛ آقابزرگ طهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، ج ۱، ص ۳۴۵؛ رکن‌زاده آدمیت، محمدحسین، دانشمندان و سخن سرایان فارس، ج ۲، ص ۱۶۱.
[2] . ویکی فقه
[3] . عبرت نائینی، محمدعلی، تذکره مدینه الادب، ج ۳، ص ۲۴۵؛ طبقات اعلام الشیعه، قسم ۱، ص ۳۴۵.
[4]. حدیقة الشعراء، ج ۱، ص ۳۸۷؛ دانشمندان و سخن سرایان فارس، ج ۲، ص ۱۶۱.
[5]. حدیقة الشعرا، ج ۱، ص ۳۸۸.
[6]. طبقات اعلام الشیعه: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، ج ۱، ص ۳۴۵؛ مهدوی، سید مصلح‌الدین، تذکرة القبور یا، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص ۲۴۶؛ هنرفر، لطف‌اللّه، اصفهان، ج ۱، ص ۲۲۹؛ واعظ جوادی، اسماعیل، جهانگیرخان قشقائی، ج ۱، ص ۵۸ ـ۵۹.