اجابت نفرین امام سجاد(علیه السلام)

منهال بن عمرو می‌گوید: در مدینه خدمت امام سجاد(علیه السلام) رسیدم، امام از حرمله پرسید، گفتم: هنگامی‌که در کوفه بودم زنده بود، امام فرمود: «…اللهم اذقه حرالحدید، اللهم اذقه حرالحدید، اللهم اذقه حرالنار…».[1]

خدایا داغی آهن را بر او بچشان،…خدایا داغی آتش را بر او بچشان. منهال می‌گوید: به کوفه آمدم دیدم حرمله گرفتار شده و نفرین امام مستجاب شد.[2]

حرمله بن کاهل اسدی در واقعه کربلا جنایات زیادی مرتکب شد، از جمله تیری به گلوی علی اصغر (علیه‌السّلام) زد، «مختار تعدادی از افرادش را به جست‌وجوی او گسیل داشت. مأموران حرمله را دستگیر کردند و با خوشحالی فریاد زدند بشارت‌ ای امیر حرمله دستگیر شد. مختار دستور داد ابتدا دو دست او را قطع کردند؛ سپس دو پای او را قطع کردند. و او را در آتش سوزاندند.»[3]

[1]. اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، رسولی محلاتی، هاشم، ج ۲، ص ۱۱۲؛ ویکی شیعه.

[2]. برگرفته و تلخیص شده از: در کربلا چه گذشت (ترجمه نفس المهموم)، ص ۷۷۶ به بعد؛ برگرفته از دانشنامه اسلامی.

[3]. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۳۳۲.