زندگی نامه سلیمان بن صرد خزاعی

سلیمان بن صُرَد خُزاعى از سران مردم عراق در سدۀ نخست هجرى است. [1] وى به قبیلۀ خُزاعه منتسب بود.[2] از وى در شمار صحابۀ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و اصحاب امام على و امام حسن (علیهما السلام) یاد شده‌است[3] و گاه او را از بزرگان و زهاد تابعین دانسته‌اند.[4]

سلیمان‌ بن صرد، مردی فاضل، نیکوکار و دین‌دار بود.[5] وى از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)، امام على (علیه السلام) و عده‌اى از صحابه، حدیث روایت کرده است، از جمله حدیثى در باره جنگ احزاب که از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل کرده است.[6] کسانى هم‌چون ابو اسحاق سَبیعى، عَدی‌ بن ثابت و ابو عبدالاکرم نیز از او روایت کرده‌اند.[7]

بعد از رحلت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و گسترش اسلام به خارج از شبه‌جزیره، سلیمان بن صرد، جزو نخستین کسانى بود که از مدینه خارج و به شهر تازه‌ تأسیس کوفه وارد شد و در محلۀ خُزاعیان مسکن گزید.[8] از فعالیت‌هاى سیاسى وى تا قبل از خلافت امام على (علیه‌السلام) ذکرى نشده‌است، اما وى از کسانى بود که به همراه دیگر فضلاى شیعه با آن حضرت بیعت کرد.[9]

[1]. رک: طوسى، محمد بن حسن، رجال الطوسى، ص ۴۰، ۶۶، ۹۴؛ طبرى، تاریخ، المنتخب، ص ۵۲۳.

[2]. ابن‌عبدالبرّ، الاستیعاب فى معرفة الاصحاب، ج ۲، ص ۶۴۹ـ۶۵۰؛ ابن‌اثیر، اسدالغابة فى معرفة الصحابة، ج ۲، ص ۴۴۹۳؛ عسقلانى، ابن‌حجر، الاصابة فى تمییز الصحابة، ج ۳، ص ۱۷۲.

[3]. رک: رجال الطوسى، ص۴۰، ۶۶، ۹۴؛ تاریخ، المنتخب، ص ۵۲۳.

[4]. رک: کشى، محمد بن عمر، رجال کشی، ص ۶۹.

[5]. الاستیعاب فى معرفة الاصحاب، ج ۲، ص ۶۵۰.

[6]. ر ک: طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البیان فى تفسیر القرآن، ج ۸، ص ۵۴۱؛ براى روایات دیگر او از پیامبر اکرم رجوع کنید به: اصفهانى، ابونعیم، معرفةالصحابة، ج ۲، ص ۴۶۱ـ۴۶۲؛ ابن‌اثیر، علی بن ابوالکرم، اسدالغابة فى معرفة الصحابة، ج ۲، ص ۴۵۰.

[7]. رازى، ابن‌ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل،ج ۲، قسم ۱، ص ۱۲۳؛ الاصابة فى تمییز الصحابة،ج ۳، ص ۱۷۲.

[8]. ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ج ۶، ص ۲۵؛ اسدالغابة فى معرفة الصحابة، ج ۲، ص ۴۴۹.

[9]. مفید، محمد بن محمد، الجمل او النصرة لسید العترة فى حرب البصرة، ص ۱۰۸؛ تقوى، هدیه، مدخل «سلیمان بن صرد»، دانشنامه جهان اسلام، ج۱، ۵۹۵۱.