کپی شد
چکیده مقاله اربعین حسینی
اربعین حسینی به معنای چهلم شهادت امام حسین (علیه السلام) که مصادف با بیستم صفر است میباشد با این قید تا قیامت این اربعین وجود دارد.
پیادهروی در روز اربعین از زمان امامان (علیهم السلام) حتی در زمان بنیامیه و بنیعباس و در زمان غیبت کبری رایج بودهاست.
طبق نقلی زنان و فرزندان امام حسین (علیه السلام) از شام برگشتند و به عراق رسیدند به راهنما گفتند: ما را از راه کربلا ببر. وقتى به جایگاه شهادت امام حسین (علیه السلام) و یارانشان رسیدند(روز اربعین بود)، جابر بن عبد اللَّه انصارى را با گروهى از بنى هاشم و مردى از آل رسول اللَّه دیدند که براى زیارت امام حسین (علیه السلام) وارد شده بودند. همه در یک وقت وارد شدند و با یک دیگر شروع به گریه و حزن کردند و به سر و صورت زدند. مجلس عزایی بهپا کردند که فوق العاده دلخراش و جگرسوز بود.
مطابق با گزارشی که مشهور میان شیعیان و برخی اهل سنت است سر امام حسین(علیه السلام) در اربعین به بدنش ملحق شدهاست.
در حدیثی از امام حسن عسکری(علیه السلام) زیارت اربعین یکی از پنج نشانه برای مؤمن شمرده شده است.
یکی از سنتهایی که امروزه به آن اهتمامی بیش از پیش داده میشود مسأله پیاده روی اربعین است.
در واقع این پیاده روی «فرامذهبی» و «فرادینی» است.
با توجه به روایات وارده، از گذشته دور میان علماء رسم بوده برای درک ثواب بیشتر زیارت امام حسین (علیه السلام) در ایام خاص مانند اربعین امام حسین (علیه السلام) از نجف تا کربلا پیاده میرفتند.
مانند کاروان بیت آیت الله شاهرودی، کاروان شهید آیت الله مدنی، حضور علامه امینی، سید محسن امین.
در مراسم پیادهروی اربعین، صحنههایی شکل میگرفت که چشم و دل هر بینندهای را به حیرت و شگفتی وامیدارد. در این مسیر روستاهای بسیاری به چشم میخورد که بیشتر ساکنان آنها را عشایر و پیروان مذهب شیعه تشکیل میدهند و آنان با شوق و علاقه و اخلاص، از زائران امام حسین(علیه السلام) استقبال و از آنان پذیرایی میکنند.
اربعین بزرگترین همایش و نمایش قدرت مسلمانان، به ویژه شیعیان است که به مثابه عرض اندام فرهنگ مقاومت در برابر ظلم و ستم قلمداد میشود؛ تا جایی که سلطهگری و توسعهطلبی غرب و اشغالگری و جنایتهای رژیم صهیونیستی در منطقه را به چالش میکشد. به همین دلیل است که رسانههای استکباری و صهیونیستی از کنار این همایش بااُبهت و میلیونی، اغلب با سکوت و بیتفاوتی عبور میکنند.