استناد دعای یا رب الحسین بحق الحسین اشف صدر الحسین بظهور الحجة

در دعاها و مناجات ها، نباید همواره به دنبال سند باشیم، بلکه خود انسان نیز می تواند با استفاده از آموزه های کلّی اسلامی و به شرط رعایت اصول اعتقادی، دعایی را از جانب خود انشاء نماید که به تعبیر امام صادق (ع) چنین دعایی از بافضیلت ترین ادعیه خواهد بود.[1]

با این مقدمه باید گفت: این بخش از دعا، منافاتی با اصول اعتقادی نداشته و خواندن آن ایرادی ندارد، اگرچه عین این عبارت را در روایت معتبری نیافتیم. البته دعاهای دیگری وجود دارند که تقریباً همین مضمون را می رسانند؛ مانند: 1. اللهم رب الحسين، اشف صدر الحسين، اللهم رب الحسين، اطلب بدم الحسين، اللهم رب الحسين، انتقم ممن رضي بقتل الحسين، اللهم رب الحسين، انتقم ممن خالف الحسين، اللهم رب الحسين، انتقم ممن فرح بقتل الحسين‏.[2]

2. اللهم رب الحسين، اشف صدر الحسين و اطلب بثاره، اللهم انتقم ممّن قتله و أعان عليه.‏[3]

گفتنی است؛ همان گونه که می دانیم، انتقام واقعی امام حسین (ع) جز با ظهور حضرت مهدی (عج) گرفته نخواهد شد.

---

[1] حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعة، ج 7، ص 139، ح 8944، مؤسسة آل البیت، قم، 1409 هـ ق؛” عَنْ زُرَارَةَ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع عَلِّمْنِي دُعَاءً فَقَالَ إِنَّ أَفْضَلَ الدُّعَاءِ مَا جَرَى عَلَى لِسَانِك‏”.

[2] قمی، ابن قولویه، کامل الزیارات، ص 237، انتشارات مرتضویه، نجف، 1356 هـ ق.

[3] عاملی کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین، ص 280، بی جا، بی تا.