نسب و خاندان سفیانی      

مطابق با گزارشاتی که در کتاب‌های تاریخی و روایی در این زمینه وارد شده، او از نسل بنی امیه و ابو سفیان می باشد.

او «عثمان بن عنبسه» از فرزندان «یزید بن معاویه» و چون از نسل ابوسفیان است، معروف به «سفیانی» است.[1]

از ابن ابى الحديد گزارش شده است: ما اهل تسنن عقيده داريم خداوند در آخر الزمان مردى از اولاد فاطمه (سلام الله علیها) را كه فعلا وجود ندارد به خلافت می‌رساند و او انتقام آل محمد (علیهم السلام) را از دشمنان خواهد گرفت و زمين را پر از عدل می‌كند چنان كه از ظلم ستمگران پر شده باشد و آنها را به بهترين وضع به كيفر اعمالشان می‌رساند. او … فرزند كنيزى است و همنام پيامبر (صلی الله علیه و آله) می‌باشد. وی هنگامى ظهور می‌كند كه پادشاهى از نسل بنى اميه و ابو سفيان به نام «سفيانى» كه در روايت صحيح از وى خبر داده‏اند، بر بسيارى از مسلمانان مسلّط باشد.[2]

امير المؤمنين علی (عليه السّلام) در نامه‌ای – که از پيشگوئى‌های آن حضرت محسوب می‌شود – در جواب معاويه‏ می‌نویسد: ‏مردى از فرزندان تو كه شوم و ملعون و احمق و خشن و وارونه قلب و سنگدل و غليظ است و خداوند مهربانى و رحمت را از قلب او برداشته و دائى‏هايش از طايفه كلب هستند، گويا او را مى‏بينم. اگر بخواهم نام او و صفتش و اين‌كه چند سال سنّ دارد را ذكر مى‏كنم. او لشكرى به مدينه مى‏فرستد که وارد شهر شده و كشتار و فواحش را در آنجا از حدّ مى‏گذرانند.[3]

[1]. مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار ، ج ‏53، ص 8.

[2]. ر ک: ابن ابی الحدید،‌ شرح‏ نهج‏البلاغة، ج 7، ص 59.

[3]. هلالي، سليم بن قيس، كتاب سليم بن قيس الهلالي، ص 774 و 775.