امام سجاد (زین العابدین) (علیه السلام) در زمان یزید بن معاویه

آغاز امامت امام زین العابدین (علیه السّلام) همزمان با حکومت یزید بن معاویه بود که پس از شهادت پدر، در ایام اسارت و در شرایط‏ اختناق حکومت یزیدی، شروع شد. چهار سال نخست امامت آن حضرت هم زمان با حکومت یزید بن معاویه است. چهره واقعی یزید بر کسی پوشیده نیست. او نخستین حاکم اسلامی است که به صورت علنی نزد همگان شراب می خورد و دربار خلافت را به عشرتکده تبدیل کرده بود. وی آشکارا به کارهای زشت و خلاف عفت می پرداخت. در وصف شراب، شعر می سرود و حتی برای سروده های در وصف شراب و هرزه گویی های شهوت انگیز، انعام می داد.[1]

یزید در  سلطنت  سه سال و هشت ماهه[2] خود در اولین سال از حکومتش امام حسین (علیه السلام) فرزند پاک رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) را با بی رحمی تمام به شهادت رساند و عترت پیامبر را به عنوان اسیر در شهرها گرداند. در سال 62 قمری ساکنان «مدینه» را (در واقعه حرّه) قتل عام نمود و دست به پست ترین جنایات بشری آلود.[3] او حتی در آخرین روزهای حکومتش به «مکه» هجوم برد و خانه خدا را در آتش سوزاند.[4]

مسعودی می نویسد: یزید با مردم به گونه «فرعون» عمل می نمود و حتی رفتار فرعون از او بهتر بود.[5]

[1]. بلاذرى، أحمد بن يحيى، أنساب الأشراف‏، تحقيق: زكار، سهيل و زركلى، رياض، ج 5، ص 286.

[2]. يعقوبى‏، احمد بن أبى يعقوب، تاريخ يعقوبى، ج 2، ص 354.

[3]. همان، ج 2، ص 251.

[4]. ابن جوزى، عبد الرحمن بن على، المنتظم فى تاريخ الأمم و الملوك، تحقيق: عبد القادر عطا، محمد و عبد القادر عطا، مصطفى، ج 6، ص 21.

[5]. مسعودی، على بن الحسين، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقيق: داغر، اسعد، ج 3، ص 68.