کپی شد
تکبر در برابر پیامبران و اولیاء الهی (علیهم السلام)
قسم دوم از تكبر مذموم، تكبر در برابر انبیا و پیامبران (علیهم السلام) است كه در میان امت‌هاى پیشین بسیار دیده شده است؛ مانند: ابوجهل‌ها و امثال آنها. گروهى از مستكبران در این امت‌ها، از اطاعت و پیروی پیامبران الهى (علیهم السّلام) سرباز مى‌زدند. سبب این تکبر آن است كه انسان خود را بالاتر و برتر از آن بداند كه از یک بشر معمولى اطاعت كند. قرآن كریم دربارهٔ یکی از اقوام چنین نقل مى‌كند: «آیا به دو انسان مثل خودمان ایمان آوریم؟»[1] و در جای دیگری می‌فرماید: «و اگر از بشرى همانند خودتان اطاعت كنید به یقین زیان‌كار هستید»[2]. این افراد، گاه به بهانه جویىهاى كودكانه مى‌پرداختند و از سر لجاجت مى‌گفتند: «… چرا فرشتگان بر ما نازل نشدند و يا پروردگارمان را با چشم خود نمىبينيم؟! آنها درباره خود تكبر ورزيدند و طغيانِ بزرگى كردند».[3]
در حقیقت تکبر در مقابل پیامبر و امام (علیهم السّلام)، تکبر نسبت به خدا است. چنانچه تکبر بر نمایندگان پیامبر و امام (علیهم السّلام) و اطاعت نکردن از ایشان در موردی که در آن نماینده هستند، تکبر در برابر پیامبر و امام (علیهم السّلام)، بلکه در برابر خدا است.[4]
مباحث مرتبط:
تکبر در برابر اولیاء الهی, تکبر در برابر پیامبران, تکبر در برابر پیامبران و اولیاء الهیفرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید