کپی شد
نسب و خاندان سلیمان نبی (علیه السّلام)
در‌باره نسب و خاندان حضرت سلیمان آمده است: «سليمان پسر داوود پسر ايشا پسر عويد پسر عابر پسر سلمون پسر نحشون پسر عمينا داب پسر ارم پسر حصرون پسر فارص پسر يهوذا پسر يعقوب پسر إسحاق پسر ابراهيم (علیه السلام)».[1]
بر اساس فرمایش قرآن کریم، اجداد و نسب او بعد از حضرت ابراهیم (علیه السلام)، به حضرت نوح (علیه السلام) می رسد. در آن جا که می فرماید: «وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ كُلاًّ هَدَيْنا وَ نُوحاً هَدَيْنا مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ داوُدَ وَ سُلَيْمانَ وَ أَيُّوبَ وَ يُوسُفَ وَ مُوسى وَ هارُونَ وَ كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ؛ و اسحاق و يعقوب را به او [ابراهيم] بخشيديم و هر دو را هدايت كرديم و نوح را (نيز) پيش از آن هدايت نموديم و از فرزندان او، داوود و سليمان و ايّوب و يوسف و موسى و هارون را (هدايت كرديم) اين گونه نيكوكاران را پاداش مىدهيم! ».[2]
علامه طباطبایی در ذیل این آیه شریفه می‌فرماید:
به حسب ظاهر، ضمیر در «ذریته» به حضرت نوح (علیه السلام) برمی گردد؛ یکی به این دلیل که کلمه نوح، مرجع نزدیک لفظی است و دیگر آن که بعضی از افراد ذکر شده در ادامه آیات؛ مانند حضرت لوط و حضرت الیاس (علیهما السلام) – بنا بر آن چه نقل شده- از نسل ابراهیم (علیه السلام) نیستند. این احتمال نیز داده شده که ضمیر در «ذریته» به حضرت ابراهیم (علیه السلام) برگردد. در این صورت اسامى الیاس و لوط که در آیات بعد آمده از باب تغلیب (غلبه)، در شمار ذریه آن حضرت ذکر شده‌اند؛ همانند آن چه که خداوند سبحان در آيه 27 سوره عنكبوت مى فرمايد: «وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ جَعَلْنا فِي ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَ الْكِتابَ؛ و اسحاق و یعقوب را به او (ابراهیم) عطا كردیم، و در میان فرزندانش پیامبرى و كتاب را قرار دادیم»؛ یا این که بگوییم مراد از ذریه، فقط این شش نفر ذکر شده در آیه هستند و بقیه اسامی که در آیات بعد آمده جزو ذریه نیستند.[3]
[1]. ابن كثير دمشقی، اسماعيل بن عمر، البداية و النهاية، ج 2، ص 18.
[2]. انعام، 84.
[3]. طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 7، ص 242 و 243.