کپی شد
ملّیت بنی اسرائیل
با توجه به این که حضرت ابراهیم (علیه السلام) پدر بزرگ حضرت یعقوب (اسرائیل) است، می توان گفت که ملیت بنی اسرائیل همان ملیت حضرت ابراهیم (علیه السلام) است. البته اختلاف درباره محل تولد و ملیت ابراهیم (علیه السلام) بسیار است. بنا بر آنچه از دیدگاه های گوناگون به دست می آید، در این مورد چند نظر قابل طرح است:
1. از عهد عتیق بر می آید که ابراهیم (علیه السلام) در «اورِ کلدانیان (بابل)» متولد شده است، ولی برخی آن را «الورکاء (اوروک)» و بسیاری از منابع اسلامی، شهر «کُوثَی (کوثی رَبا)»[1] که خرابه های آن امروزه به نام تل ابراهیم (علیه السلام) مشهور است، دانسته‌اند.[2]
2. ابن بطوطه از محلی به نام «بُرص» میان حله و بغداد (برس یا برس نمرود، در محل بابل کنونی) در عراق یاد کرده و گفته آنجا زادگاه ابراهیم (علیه السلام) بوده است.[3]
3. همچنین از محلی به نام «حرّان»[4] هم به عنوان مولد ابراهیم (علیه السلام) یاد شده که پس از آن، پدرش او را به بابل برد.[5]
4. در عهد عتیق نیز آنگاه که از سفر ابراهیم (علیه السلام) از حرّان به فلسطین سخن رفته، آمده است که او از «مولد» خویش به فرمان خدا بیرون رفت.
Mange andre https://norgerx.com/viagra-professional-norge.html mentale parasitter har vanskeligheter med å takle alkohol.
اما بنا به روایتی که طبری[6] ذکر کرده، پدر ابراهیم (علیه السلام) همراه با همسرش «انموتا، بونا، توتا (یا نونا، اینونا[7] و به روایتی عوشا[8])» از حرّان به «هرمز جرد» رفت و ابراهیم (علیه السلام) همانجا متولد شد، سپس پدرش او را به کوثی برد.
5. بنا بر روایتی طبری تولد ابراهیم (علیه السلام) را در «شوش» دانسته، است.[9]
[1]. کوثی ربا: شهری است در عراق که در حوالی آن تلهایی وجود دارد که از خاکستر تشکیل شده اند و می گویند آن خاکسترها از آن آتشی است که نمرود بپا کرد تا ابراهیم پیامبر (علیه السلام) را بسوزاند؛ دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، واژه کوثی.
[2]. حموى، یاقوت بن عبد الله، معجم البلدان، ج 4، ص 487؛ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوك (تاریخ طبری)، تحقیق: ابراهیم، محمد أبو الفضل، ج 1، ص 233.
[3]. ابن بطوطه، محمد، رحلة ابن بطوطه (سفرنامه ابن بطوطه)، ج۱، ص ۱۰۱؛ مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه بزرگ اسلامی، ج 2، ص 688.
[4]. حرّان در مرز ترکیه و سوریه، در ْ۳۹ طول شرقی و΄۵۰ /۳۶ عرض شمالی، در مشرق رود بلیج (از شعبات رود فرات ) قرار دارد. امروزه، شهر کوچک و مخروبه ای در استان اورفه در جنوب شرقی ترکیه است که فقط گروهی از کوچ نشینان در آلونک های گلی و محقری در آن زندگی می‌کنند و به بافندگی، سوزن دوزی، گل دوزی و ساخت ظروف سفالین اشتغال دارند. بنابر بعضی منابع، حرّان نخستین شهری بوده که پس از طوفان نوح بنا شده است. برخی دیگر بر آن هستند که این شهر ۲۷۵ سال پس از طوفان نوح یا پس از بنای شهر بابِل به دست «هاران بن تارح بن ناحور»، برادر حضرت ابراهیم (علیه السلام) و پدر لوط نبی (علیه السلام)، احداث شده است. حمداللّه مستوفی احداث آن را به اَرفَخَشَد، فرزند سام بن نوح ، نسبت داده و به گفته ابن‌عبری، قینان بن ارفخشد آن را به نام پسر خود، حرّان، بنا کرده است. به نقل از سایت دانشنامه حوزوی ویکی فقه.
[5]. ثعلبی، احمد، قصص الانبیاء، ج ۱، ص ۷۲.
[6]. تاریخ الأمم و الملوک (تاریخ طبری)، ج 1، ص 233.
[7]. نووی، محی الدین، تهذیب السماء و اللغات، ج ۱، ص ۱۰۱.
[8]. سوسه، احمد، العرب و الیهود فی التاریخ، ج ۱، ص ۲۵۲.
[9]. تاریخ الأمم و الملوک (تاریخ طبری)، ج 1، ص 233.