‏اخلاق و صفات ذو القرنین

برخی از مفسران با استفاده از قرآن مجيد گفته اند: ذو القرنين داراى صفات ممتازى بوده است: «… او مرد مؤمن، موحد و مهربانی بود و از طریق عدل و داد منحرف نمی شد و به همین جهت مشمول لطف خاص پروردگار بود. او یار نیکوکاران و دشمن ظالمان و ستمگران بود، و به مال و ثروت دنیا علاقه ای نداشت. او هم به خدا و هم به روز رستاخیز ایمان داشت».[1]

البته در روایات هم به برخی از صفات نیک او اشاره شده است. از امام محمد باقر (علیه السلام) نقل شده است: «همانا ذو القرنين پيامبر نبود، ولى بنده شايسته‏ اى بود که خدا را دوست می داشت و خدا هم او را دوست داشت، براى خدا خير انديشى می كرد و خدا هم براى او خير خواهى كرد. همچنین قوم خود را به رعایت تقوى دستور می داد؛ (از گناه بر حذر می داشت) و … .[2]