کپی شد
کفاره نزدیکی با حائض
همبستری در زمان حیض بر مرد و زن حرام است و علاوه بر حرمت، موجب کفاره بر مرد نیز می گردد. عده ای از فقها کفاره را واجب می دانند.[1] [2]
تذکر این مطلب لازم است که آمیزش در حال حیض، بر زن؛ کفاره ای را واجب نمی کند، (هرچند با میل و رغبت همبستر شده باشد) و فقط کار حرامی انجام داده است.[3]
اما در مورد وجوب کفاره به این صورت است؛ که اگر شمارۀ روزهاى حيض زن به سه قسمت تقسيم شود و مرد در قسمت اول آن، با زن خود در قُبُل جماع كند، بنا بر احتياط واجب بايد هيجده نخود طلا كفّاره به فقير بدهد و اگر در قسمت دوم جماع كند، نه نخود و اگر در قسمت سوم جماع كند، بايد چهار نخود و نيم بدهد.[4]
و هر هیجده نخود برابر یک مثقال شرعى یا چهار و نیم گرم است.[5]
و چنان چه کفاره بر مرد واجب شود و توانایی پرداخت آن را نداشته باشد بهتر است كه صدقه اى به فقير بدهد و اگر نمى تواند، از گناه خود استغفار کند.
در هر صورت كسى كه از روى نادانى يا فراموشى با زن در حال حيض؛ نزديكى كند كفاره ندارد.[6]
[1]. ر ک: نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام فی ثوبه الجدید، ج2، ص 199،دائره المعارف فقه اسلامی، قم، 1421ق. ایشان وجوب کفاره را به فقهاء زیادی نسبت می دهد.
[2]. وجوب کفاره در این مورد اختلافی می باشد؛ برخی مانند حضرات آیات؛ امام خمینی، اراکی، و فاضل لنکرانی، پرداخت کفاره را بنا بر احتیاط، واجب می دانند. اما حضرات آیات خوئی، گلپایگانی، سیستانی، مکارم شیرازی و نوری همدانی پرداخت کفاره را مستحب می دانند.
[3]. وحیدی، محمد، احکام بانوان، ص 98، بوستان کتاب، قم، 1384ش.
[4]. توضيح المسائل مراجع، ج1، ص 261، م 452.
[5]. همان.
[6]. توضيح المسائل مراجع، ج1، ص 264.