کعبه، تجسم عرش خدا در زمین

آغاز و پیدایش این خانه چنین بود، که خداوند به فرشتگان فرمود: من در زمین جانشینی قرار می دهم. فرشتگان پاسخ دادند: آیا در آن، کسی را قرار می دهی که فساد می­کند و خون­ها می ریزد؟! خداوند از فرشتگان روی گرداند، آنان دیدند که این روی گردانی از خشم خدا است. پس به عرش او پناهنده شدند. خداوند به یکی از فرشتگان فرمان داد تا در آسمان ششم در برابر عرش او خانه­ای برایش بسازند به نام ضُراح، آن را برای آسمانیان قرار داد که هر روز هفتاد هزار فرشته طوافش می­کنند و باز نمی­گردند و استغفار می­کنند. پس چون آدم به آسمان دنیا فرود آمد، خداوند فرمان داد که این خانه را در زمین بنا کنید. پس خداوند این را برای آدم و نسل او قرار داد، همچنانکه آن خانه را برای آسمانیان قرار داده بود. [1]

امام باقر (علیه السلام) فرمودند: چون خداوند آدم را از بهشت فرود آورد، فرمود: من همراه تو خانه ای فرود می آورم که بر گِرد آن طواف شود. آن چنان که عرش من طواف می شود و نزد آن نماز خوانده شود، همان­گونه که نزد عرش من نماز خوانده می شود.[2]