کپی شد
کسوت و پیشه شیخ طوسی
همان گونه که در باب زندگی نامه وی بزرگان نوشته اند، او؛ متکلِّم، فقیه، مفسّر و محدّث بزرگ قرن پنجم هجری است، معلوم می شود وی شخصیتی علمی است که کار و پیشه او تنها تحصیل، تدریس، تحقیق، پژوهش و نوشتن بوده است. البته ایشان چندین سال پس از رحلت سیّد مرتضی علم الهدی در 436 ق، زعامت علمی حوزه بغداد و بعد از آن حوزه نجف، که خود مؤسس آن بود را بر عهده داشته است.[1]
[1]. حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال، تحقیق: قیومی، جواد، ص 249؛ طوسی، محمد بن حسن، النهایة و نکتها، مقدمه: آقا بزرگ تهرانی، ص 6 – 9؛ انصاری، محمد اقبال، شیخ الطائفه ابوجعفر الطوسی حیاته و مؤلفاته، در الذکری الالفیة للشیخ الطوسی، ج 2 (یادنامه شیخ طوسی)، ص 490 – 492؛ رضایی، عبدالرحمن، شیخ طوسی، فرزانه ای از تبار پاکان، در اندیشه های کلامی شیخ طوسی، ج 1، ص 64؛ طباطبایی، محمد محیط، هزاره شیخ طوسی، در یادنامه شیخ طوسی، ج 3، ص 43.
فرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید