کرامات حسین بن علی شهید فخ

در مورد شهید فخ کرامت خاصی گزارش نشده است، البته در برخی از گزارش‌ها گفته شده است:

ابو صالح فزارى گفت: هنگامی که حسین، شهید فخ، به شهادت رسید، مردم در کناره آب های غطفان، بانگ سروشی را شنیدند که می خواند: «ای فغان و فرياد برای مردمی كه تاريكی امشب را به صبح آورند، در حالی كه كشتارگاه فرزندان پيامبر (صلی الله علیه و آله) در بَلدَح است». «بايد برای حسين، پير و جوان از جنيان بگريند، اگر از انس نوحه گری نيست كه گريه كند». «و من يک تن از جنيان هستم كه منزلگاهم در برقه سوداء (سنگزار سياه) در پايين زحزح است».

او می گوید: مردم اين صدا را می‌شنيدند، ولى نمی‌دانستند چه  اتفاقی افتاده، تا خبر شهادت حسين به آنها رسيد.[1]

[1]. الا يا لقوم للسواد المصبح ** و مقتل اولاد النبى ببلدح‏    ***     سيبك حسنا كل كهل و امرد   من الجن ان لم يبك من الانس نوح‏   ***       و انى لجنى و ان معرسى  **  لبا لبرقة السوداء من دون زحزح‏، مجلسی، محمد باقر، زندگانى حضرت امام موسى كاظم عليه السلام(ترجمه بحار الانوار ج 15)، خسروی، موسی، ص 149.