کار کردن برای کارفرمایی که مرتکب حرام می شود

حضرت استاد آیت الله مهدی هادوی تهرانی (دامت برکاته) در این زمینه چنین فرموده اند:

1. اگر کاری که انجام داده می شود، حلال باشد و شخص انجام دهنده علم به حرمت اجرتی که از کار فرما می گیرد نداشته باشد؛ یعنی نداند که آیا از مال حلال اجرت وی پرداخت می شود یا از مال حرام، گرفتن اجرت برای شخص انجام دهنده جایز است و عدم التزام کارفرما به انجام تکالیف شرعی، یا ارتکاب محرمات از سوی وی نقشی در این امر ندارد.

2. منع دیگران از انجام حرام، یا وادار کردن آنها به انجام واجبات از باب امر به معروف و نهی از منکر واجب است و این امر نسبت به هر کس از جمله کارفرما نیز صادق می باشد. پس اگر شرایط امر به معروف و نهی از منکر محقق باشد انجام آن واجب خواهد بود.[1]