چگونگی تشخیص عدم تمکین

می دانیم که شارع مقدس، مقرراتی را پیرامون کیفیت روابط حقوقی میان افراد وضع کرده و هر یک از معتقدان به مکتب اسلام، باید خود را موظف به رعایت آن بدانند و منتظر دخالت محاکم در این زمینه نباشند.

در همین راستا، تمکینی که به عنوان پیش شرطی برای نفقه اعلام شده، در مرحلۀ اول مرتبط با خود اشخاص است؛ یعنی اگر شوهری از همسر خود نشوزی مشاهده کرد، وجدان شرعی او در برابر پرداخت نکردن نفقه آسوده خواهد بود و خویش را در برابر پروردگار، خطاکار نخواهد پنداشت.

اما نسبت به مرحلۀ بعد که اثبات عدم تمکین در دادگاه است، باید گفت که نظیر برخی موارد دیگری چون اثبات زنای منجر به حد، به دلیل آن که تمکین امری کاملاً خصوصی بوده و ارائۀ شاهد برای آن امکان پذیر نیست، اثبات عدم تمکین در دادگاه بسیار مشکل است و به سختی می توان دلیلی بر اثبات این موضوع ارائه کرد، مگر آن که خود زن نزد دادگاه به عدم تمکین اقرار کرده و یا این موضوع را به اطلاع اشخاصی رسانده و آنها نیز در دادگاه علیه او شهادت دهند و یا این که قاضی با توجه به قرائن و شواهد پیرامونی و اظهارات طرفین، علم به عدم تمکین پیدا کند.