چکیدۀ مقالۀ کعبه

كعبه اوّلين خانه ای است كه خداوند آن را مخصوص پرستش مردم قرار داده است.

برای کعبه نام های دیگری بیان کرده اند که عبارت است از: عتیق، بکه، بیت المعمور.

کعبه به دست حضرت ابراهیم بنا شد، اما نظر به این که در اثر سیل زمان حضرت نوح خراب شده بود مجدداً به دست حضرت ابراهیم بنا شد و در طول تاریخ بر اثر دخالت حکام مورد تغییر و تحول جزئی قرار گرفت.

کعبه از چهار رکن و چندین اجزا تشکیل شده است که در بين اركان كعبه، علاوه بر رکن حجر، ركن يمانى نیز از موقعيت معنوى ويژه­اى برخوردار است.

گرچه همۀ کعبه و اجزای آن دارای تقدس می­باشد، اما برخی از اجزای آن دارای ویزگی خاص و ویژه ای هستند که به آن اشاره می­شود.

الف. حطیم؛ به مساحت میان حجرالاسود و زمزم و مقام ابراهیم (ع) و قسمتی از حجر اسماعیل (ع) حطیم گفته می شود.

ب. مستجار؛ ديوار کنار رکن يمانی را مستجار می نامند که محل ورود فاطمه بنت اسد در کعبه، برای تولد امام علی (ع) همين بخش از ديوار کعبه بوده است.

ج. ملتزم؛ قسمتی از دیوار و پایین دیوار کعبه را، که در یک سوی آن حجر الاسود و در سوی دیگرش در کعبه قرار دارد، ملتزم می نامند. این مکان محلی است که دعا در آن­جا پذیرفته می شود.

د. ناودان کعبه که به نام های متعددی شهرت دارد؛ از جمله ناودان رحمت، ناودان طلا، میزاب رحمت و میزاب.