چکیده مقاله نفس زکیه آخرالزمانی

محمد بن الحسن؛ «نفس زکیه» از نوادگان امام حسین (علیه‌السلام) و دارای نسبی پاک است که در روایات به دلیل زهد، عبادت و پاکی فراوانی که دارد، به او لقب نفس زکیه داده شده است. وی در روایات دارای القاب متعددی است که عبارتند از: نفس، النفس الطیبه، نفس حرام، غلام من آل محمد (صلی الله علیه و آله)، النفس الزکیه و الدم الحرام.

او مأمور اجرای فرمان امام زمان (علیه السلام) می‌شود که نزد اهل مکه برود و به آن‌ها بگوید که آن‌حضرت به‌شما می‌فرماید: ما خانواده رحمت و معدن رسالت و خلافت می‌باشیم.

وقتى وی این سخنان را می‌گوید؛ مردم به‌وى هجوم آورده و در بین ركن و مقام او را ‌كشته، سر از بدن او جدا می‌سازند. برخی از روایات زمان شهادت او را پانزده روز قبل از قیام امام زمان (علیه السلام) بیان نموده‌اند.

در باره تأثیر قیام و شهادت نفس زکیه باید گفت: مهم‌ترین اثر و پیامد آن آغاز قیام و ظهور حضرت مهدی (علیه‌السلام) است.