چکیده مقاله مفهوم شناسی بداء

«بداء» در لغت به معناى ظاهر شدن است و در اصطلاح آشکار نمودن امرى براى مردم كه در گذشته بر ايشان پنهان بوده، امّا اين امر را خداوند از ازل مى‏دانسته است.

مفهوم معنای اصطلاحی بداء بارها در قرآن و روایات به کار گرفته شده است. امام صادق (علیه السلام) فرمود: «خداوند از همۀ انبيا، همراه با توحيد، ايمان به بداء را نيز پيمان گرفته است».

بداء به طور گسترده در منابع كلامى و تفسيرى مورد توجه و تحقيق قرار گرفته و به طور مستقل كتاب هايى در اين زمينه تأليف شده است.

اهل سنت نيز به رغم عدم پذيرش بداء و توهم مخالفت آن با علم الهى، روايات  آن‌را بيش از اماميه در كتب خود نقل كرده‌اند.

معنای اصطلاحی بداء جدا از معنای لغوی آن نیست. بداء در لغت و اصطلاح به معنای ظهور است با این تفاوت که در لغت به هر نوع ظهور و آشکار بداء گفته می شود، اما در اصطلاح به یک ظهور خاصی بداء گفته می‌شود.