چکیده مقاله شیخ جعفر کاشف الغطاء

نامش جعفر و کاشف الغطاء لقب اوست، نسبشان به مالک اشتر می‌رسد. پدر او خضر، از عالمان و زاهدان روزگار خود شمرده‌می‌شد.

شیخ در صدر خاندان کاشف الغطاء قرار دارد که از خاندان‌های علمی شیعی قرن ۱۳ و ۱۴ قمری است. وی در سال 1154 هجری قمری در نجف اشرف چشم به جهان گشود و در یکی از حجره‌های مدرسه خود، در محله عماره نجف دفن شد.

در ميان برادران و فرزندان و نوه‌هاى شيخ جعفر كبير، دانشمندان و علماى بزرگ و ادباى نامى به وجود آمدند.

یکی از آثار مهم عملی و علمی کاشف الغطا‌‌ء را می‌‌توان تربیت کردن فرزندانی برجسته و فقیه ذکر نمود که هر یک دریایی از علم و دانش بودند.

شیخ جعفر از همان اوان کودکی به تحصیل علوم دینی پرداخت. در آغاز مقدمات را نزد پدر خود آموخت و سپس در کربلا و نجف به تحصیل پرداخت و پس از آموختن علم تا پایان عمر در نجف ساکن بود.

شیخ جعفر نزد وحید بهبهانی و سید محمد مهدی بحرالعلوم و برخی دیگر از اساتید شاگردی نمود.

وی شاگردان بسیاری تربیت کـرده‌اسـت که عدّه‌ای از آنان خود از فقیهان و محققان بزرگ شدند و در عرصه علوم دینی عراق و ایران درخشیدند.

کاشف الغطاء در فقه نظریات دقیق و عمیقی داشته و از او به عظمت یاد می‌شود.

او هم‌چنین دارای فضیلت‌های اخلاقی بسیاری؛ مانند وارستگی، فروتنی، سخاوتمندی غیرت، تواضع، مجاهدت بود.

او هنگام خوابیدن به محاسبه نفس خویش می‌پرداخت و در دل شب، برای عبادت و راز و نیاز بیدار می‌شد و تا سپیده دم، در حال تضرع و گریه و زاری بود و همیشه مردم را به خواندن نماز جماعت سفارش می‌کرد و بر این امر اهمیت فراوانی قائل بود.

شیخ جعفر پس از درگذشت بحرالعلوم، به رهبری دینی شیعیان عراق و ایران و دیگر کشورها دست یافت و بر شهرت و نفوذ اجتماعی و سیاسی او افزوده‌شد. او هم‌چنین در امور سیاسی دوران خود نقش داشت و در جنگ روس علیه ایران برای دفع اهل کفر و عناد و جمع لشکر و سپاه دستور جهاد داده‌است.

از کاشف الغطاء آثار علمی متنّوعی به جای مانده که عمدتاً در فقه، اصول، کلام و ادب عربی است، مهم‌ترین کتاب او در فقه به نام کشف الغطاء است، کشف الغطاء عن مبهمات الشّریعة الغّراء.

او به دلیل جایگاه علمی و اخلاقیش مورد تمجید علمای بزرگ اسلام قرار گرفته است و در مبارزه با گروه‌های انحرافی مانند وهابیت و اخباری‌گری پیش‌قدم بود.