چکیده مقاله سید محسن امین

ابو محمد باقر، سید محسن امین فرزند سيد عبد الكريم، از شخصیت‌های برجسته شیعه است که زندگی و حیات بابرکتی داشته‌است، وی در سال 1284 قمری زاده شد و نسبش به امام علی بن الحسین (علیهما السلام) می‌رسد.

او جهت تحصیل در کودکی به دیگر روستای منطقه جبل عامل و سپس برای ادامه تحصیل به نجف اشرف مهاجرت کرد و در آن‌جا تحصیلاتش را زیر نظر اساتید بزرگ دنبال نمود و از علمای نجف گواهی اجتهاد دریافت کرد.

وی دست کم دارای سه فرزند پسر به نام‌های سيد حسن امين، سيد جعفر امين و سيد محمد باقر امين بود.

سید محسن امین عالمی پرجرأت در بیان نظریات و از پیشگامان اصلاح اندیشه شیعی در دوران معاصر به شمار می‌رود. او پس از بازگشت به جبل عامل، به اصلاح خرافات و نادرستی‌هایی در نقل تاریخ عاشورا و سوگواری‌ها پرداخت؛ چنان‌که اقدام برای تصحیح روش عزاداری در سوگ امام حسین (علیه السلام) او را در مقابله‌ای سخت و اتهام‌انگیز قرار داد.

وی با انگیزه احیاء و نشر معارف دینی و اصلاح سنت‌هایی که در نظر او مخالف عقل و شرع بود، به دمشق هجرت کرد و به فعالیت‌های گوناگون علمی و فرهنگی پرداخت و در سال 1361 قمری/ 1942 میلادی به عضویت «مجمع علمی عربی» دمشق درآمد و تا پایان عمر از فعالان این مجمع بود.

با فروکش کردن شعله‌های جنگ جهانی و اشغال سرزمین‌های اسلامی از سوی فرانسه و انگلیس، سید محسن امین به عنوان مرجع مؤمنان منطقه، به تأیید، تقویت و هدایت نیروهای استقلال‌طلب پرداخت.

او در تمام عمرش مشغول تصنیف و تألیف بود حتی در پیری از این کار دست نکشید.

سید محسن امین سرانجام در رجب سال 1371 قمری (1330 شمسی) دیده از جهان فروبست و در زینبیه دمشق، به خاک سپرده‌شد.