چکیده مقاله سلیمان بن صرد خزاعی

سلیمان فرزند جون بن ابی جون خزاعی است، گفته می‌شود در جاهلیت نام او یسار بوده که پیامبر (صلی الله علیه و آله) آن را به سلیمان تغییر داده‌است. کنیه‌ی او ابو مطرف است.

با توجه به این‌که وی در سال 65 قمری و در سن 93 سالگی چشم از جهان فرو بست؛ براین‌اساس می‌توان گفت که سال تولد او 28 سال پیش از هجرت بوده‌است.

سلیمان از سران مردم عراق در سدۀ نخست هجرى است. وى مردی فاضل، نیکوکار و دین‌دار بود. وى از صحابۀ پیامبر‌اکرم (صلی الله علیه و آله) و اصحاب امام علی و امام حسن (علیهماالسلام) به شمار می‌رود و در زمان امام سجاد (علیه السلام) می‌زیست و گاه او را از بزرگان و زهاد تابعین دانسته‌اند.

او از نخستین کسانى بود که از مدینه خارج و به شهر تازه‌ تأسیس کوفه وارد شد و در محلۀ خُزاعیان مسکن گزید. وى از بزرگان و شیوخ قبیله‌اش بود و نزد آنان منزلت و احترام بسیار داشت.

او را می‌توان از جمله راویان مشترک نامید که فریقین از او حدیث نقل کرده‌اند  در بعضی از کتاب‌های حدیثی، وی را از جمله “حملة الحدیث” نامیده‌اند.

وی از مخالفان سرسخت خلیفه سوم بود و جز در جنگ جمل در تمام جنگ‌های امام علی (علیه السلام) شرکت داشت، اما با این‌که از یاوران امام مجتبی (علیه السلام) بود، اما در جریان صلح آن‌حضرت با معاویه، به آن‌حضرت اعتراض نمود. بعد از امام حسن (علیه السلام) به همراه بسیاری از کوفیان برای امام حسین (علیه السلام) دعوت نامه نوشتند، اما به دلایلی نتوانست در کربلا حضور یابد اما پس از مدتی گروه توابین را تشکیل داد که به همراه تعداد زیادی از یارانش به شهادت رسیدند.