کپی شد
چکیده مقاله حضرت عباس (علیه السّلام)
یکی از مردان نمونه تاریخ اسلام حضرت عباس (علیه السلام) است. بنابر مشهور آن حضرت در چهارم شعبان سال 26 هجری قمری در شهر مدینه متولد شد. نام پدر بزرگوار او علی (علیه السلام) و نسب وی از ناحیه پدر به خاندان «بنى هاشم» می‌رسد و نام مادر گرامیش فاطمه و نسبش از طرف مادر به بنی كلاب می‌رسد.
او دارای القاب و کنیه های متعددی است. مشهورترین لقب وی قمر بنی هاشم و مشهورترین کنیه او ابوالفضل است.
مهم‌ترین نقش زندگی او، حضور در حماسه کربلا است. نقش‌های مقدس و مهمی در زندگیش داشت؛ مانند سقایی، سخن‌گویی از طرف امام حسین (علیه السلام)، رد امان‌نامه دشمن، پاسداری از خیمه‌ها، پرچمداری، فرستادن برادران برای نبرد و شهادت آن‌ها، آب ننوشیدن علی‌رغم تشنگی زیاد، نبرد شجاعانه و در نهایت شهادت در راه خدا و امام زمانش.
در باره خصوصیات فردی آن‌حضرت آمده است که او مردی زیبا، خوش‌سیما و آراسته بود که چهره دلربایش، هر بیننده‌ای را به تحسین وامی داشت.
وی از نظر اخلاقی نیز یکی از بهترین‌های عصر خود بود. او داری ایمانی استوار، بصیرت و آگاهی فوق‌العاده، ولایت‌پذیری و ولایت‌مداری، علم و معرفت فراوان، عبودیت و بندگی خالصانه، صفت پسندیده فداکاری و ایثار، وفاداری و ایمان به جهاد در راه خدا، شجاعت وصف‌ناپذیر و … بود.
او دارای کرامات فراوانی است و افراد بسیاری حتی از غیر مسلمانان با توسل به آن‌حضرت از کرامات او بهره‌مند شدند. همچنین برای وی زیارت‌نامه‌ای در کامل الزیارات از حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) گزارش شده است.
آن‌حضرت در بوته ابتلائات و امتحانات متعددی؛ مانند حضور در حماسه عظیم عاشورا قرار گرفت و به‌خوبی از امتحان و آزمون الهی پیروز درآمد.
وی همچنین دارای فعالیت‌های اجتماعی هم بوده است که در برخی از منابع تاریخی به بعضی از آن‌ها اشاره شده است.
یکی از برجسته‌ترین نقاط روشن زندگی آن‌حضرت، نگاه و دیدگاه بسیار مثبت معصومان (علیهم السلام) نسبت به ایشان است.
آن‌حضرت سرانجام در سال شصت‌ویک هجری قمری در حماسه عاشورا و در صحرای کربلا شجاعانه به شهادت رسید و در همان مکان به‌خاک سپرده شد. امروزه مرقد مطهر آن‌حضرت در شهر کربلا زیارت‌گاه عاشقان و شیفتگان او است.