کپی شد
چکیده مقاله امام سجاد (زین العابدین) (علیه السّلام)
امام سجاد (علیه السّلام) چهارمین امام شیعیان است. آن حضرت در سال 38 قمری در شهر مدینه و در زمانی كه زمام امور در دست جد گرانقدرش؛ امام علی بن ابیطالب (علیهما السلام) بود. متولد شد. او دوران رشد خود را در عهد امامت امام حسن مجتبی (علیه السّلام) و پدر خود امام حسین (علیه السّلام) سپری کرد. وی در روز عاشورای سال 61 ق در کربلا حاضر شد، اما به دلیل بیماری نتوانست در جنگ شرکت کند. پس از آن، قریب سی و چهار سال (تا سال 94 قمری) امامت و رهبری شیعیان را بر عهده داشت. این دوره، برای امام و شیعیان دوره ای سخت بود و شیعیان به شدّت تحت فشار امویان قرار داشتند. آن حضرت از راه های گوناگون توانست شیعیان خالص را در اطراف خویش گرد آورد و راه را برای فرزندش امام باقر (علیه السّلام) باز کند. از مهم ترین یادگارهای امام سجاد (علیه السّلام)؛ دعاهای آن حضرت است که لبریز از مفاهیم عالی اخلاقی، عبادی و سیاسی است. مجموعه این دعاها به صورت کتاب بسیار نفیسی به نام «صحیفه کامله سجادیه» درآمده است. و رساله ای هم از آن حضرت به جا مانده که به «رساله حقوق» معروف است. امام سجاد (علیه السّلام) در سال 94 ق به تحریک ولید بن عبد الملک مسموم گردید و به شهادت رسید و در کنار امام مجتبی (علیه السّلام) در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
فرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید