کپی شد
چکیده مقاله اسحاق نبی الله (علیه السلام)
حضرت اسحاق (علیه السلام)؛ یکی از پیامبران الهی است که خدای متعال او را در سن پیری به ابراهیم (علیه السلام) و همسرش ساره عنایت فرمود. آن حضرت فرزند دوم حضرت ابراهیم (علیه السلام) و فرزند اول حضرت ساره است.
مشهور لغويان اسحاق را واژه اى عبرى مى دانند كه از «ايصحق» به معناى «خندان»، گرفته شده است. البته برخی آن را عربى و مشتق از «سحق» دانسته اند.
آن حضرت ۴۰ سالگی با «رفقه» دختر «بتوئیل بن الیاس«؛ یا «رفقا» دختر «بتاویل بن الیاس«؛ یا «ربقا» دختر «بوهر» ازدواج کرد. در کتاب مقدس نیز نام همسر آن حضرت «رفقه» (ربکا) دختر بتوئیل آمده است.
ثمره پیوند او با همسرش، پس از ۲۰ سال دو پسر توأم و دوقلو به نام «عیسو» و «یعقوب» بود.
با توجه به جایگاه پیامبری آن حضرت، می توان دریافت که او دارای اخلاق و صفات برجسته ای بوده است. وی همچنین دارای شغل و کسوت دامداری و کشاورزی بوده است.
بر اساس گزارش قرآن کریم، مکتب و آیین حضرت اسحاق (علیه السلام) در راستای دعوت توحیدی پدر بزرگوارش حضرت ابراهیم (علیه السلام) بوده است. او از جمله پیامبرانی است که تنها مروج دین و آیین پدر بزرگوارش بوده و دارای آئین خاصی نبوده است؛ لذا کتاب آسمانی هم نداشته است.
آن حضرت پس از قرار دادن فرزندش یعقوب به وصایت و جانشینی خود، سرانجام در ۱۸۰ سالگی در حبرون درگذشت. پسرانش یعقوب و عیسو، او را در مقبره پدرش ابراهیم خلیل (علیه السلام)، واقع در مَکفیله (واقع در شهر الخلیل) به خاک سپردند.