چکیده مطالب

امام حسن مجتبی (علیه السّلام) امام دوم شیعان جهان است، ایشان فرزند اول امیر المؤمنین علی (علیه السّلام)؛ وصی و جانشین پیامبر اسلام (ص) است.

امام حسن (علیه السلام) در شب نیمۀ ماه مبارک رمضان، سال سوم هجرت در شهر مدینه دیده به جهان گشود.

هنگام ارتحال ملکوتی پیامبر (ص) امام حسن (علیه السلام) هفت سال و چند ماه، یا هشت سال داشت. زمانی که امامت بعد از علی (علیه السلام) به ایشان رسید، حضرتش 37 ساله بود.

مدت خلافت آن حضرت شش ماه و سه روز به طول انجامید و در سال 41 ق. بین او و معاویه صلح نامه امضا شد. پس از اجرای صلح، امام (علیه السلام) به مدینه مراجعت نمود و مدت ده سال آخر عمر شریفش را در آن جا ساکن بود، که در تاریخ 28 صفر سال پنجاه هجری همزمان با سال روز رحلت پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در سن چهل و هفت سالگی به دست همسرش جعده (دختر اشعث کندی) از طریق سم با دسیسه و نیرنگ معاویه به شهادت رسید.

امام حسین (علیه السلام) پس از مراسم غسل و کفن برادرش، وی را در کنار مقبره مادر بزرگشان فاطمه بنت اسد (ره) در قبرستان بقیع به خاک سپرد.