چکیده مطالب مفهوم مباهله

«مباهله» از «البَهْل» گرفته شده است. بهل؛ به معنای لعن و نفرین می باشد و بهل الهی؛ به معنای لعن الهی است، لکن راغب اصفهانی معتقد است: «بهل» (بر وزن اهل)؛ به معناى رها کردن و قيد و بند را از چيزى برداشتن است؛ به همين جهت هنگامى که حيوانى را به حال خود واگذارند تا نوزادش بتواند به آزادى شير بنوشد، به او «باهل» مى‏گويند.

اما مباهله در اصطلاح؛ به معناى نفرين کردن دو نفر یا دو گروه نسبت به يک ديگر است؛ بدين ترتيب که، افرادى که دربارۀ يک مسئله مهمّ مذهبى با هم نزاع دارند، در يک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرع کنند و از او بخواهند که دروغگو را رسوا ساخته و مجازات کند.

مباهله در اصطلاح قرآن؛ به معنای ملاعنه (لعن و نفرين كردن دو طرف به يک ديگر) است.

در مورد ارتباط معنای لغوی و اصطلاحی مباهله باید گفت: با دقت در دو معنای لغوی و اصطلاحی مباهله فهمیده می شود که هر دو در یک راستا و در ارتباط با یک دیگر هستند.