کپی شد
چکیده مدخل مسلم بن عقیل
مسلم فرزند عقیل؛ عموزاده و صحابی گرانقدر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و داماد علی (علیه السلام) است. تاریخ دقیق ولادت وی چندان مشخص نیست.
بین دو تا چهارده فرزند برای وی ذکر کرده اند. در منابع کهن تنها نام چهار یا پنج یا هفت تن از آنها برده شده است.
وی در محضر امیرالمومنین، امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) شاگردی کرده و فرد خود ساخته ای است. وقتی نامه های مردم کوفه، به دست امام حسین (علیه السلام) رسید، امام مسلم را فرا خواند و در نامه ای برای مردم کوفه نوشت: «من برادر، پسر عمو و مطمئن ترین فرد خانواده ام را به سوی شما فرستادم و به وی دستور دادم تا نظر برگزیدگان و خردمندان شما را برای من بنویسد. پس، با پسر عموی من بیعت کنید و او را تنها نگذارید».
مسلم در پنجم شوّال سال 60 قمری وارد کوفه شد، وی در دیدار گروهی از آنان، نامه امام حسین (علیه السلام)، خطاب به مردم کوفه را قرائت کرد. مردم همگی از شوق دیدار امام (علیه السلام) گریستند. که پس از سخنان برخی از بزرگان کوفه و بیعت آنان با مسلم، دیگران نیز با وی بیعت کردند.
وقتی خبر بیعت مردم با مسلم بن عقیل به نعمان بن بشیر، حاکم کوفه رسید، به مسجد رفت و مردم را از خون ریزی و مخالفت با یزید بر حذر داشت. ولی یزید به دلیل ضعف حاکم کوفه، عبیدالله بن زیاد را حاکم آن شهر قرار داد. همچنین به وی فرمان داد تا مسلم را بجوید و به قتل برساند، سرش را برای او بفرستد.
مردم نیز با تهدید های ابن زیاد از مسلم فاصله گرفته و وی را تنها گذاشتند.
ابن زیاد تعدادی از سربازان ویژه خود را همراه محمد بن اشعث رهسپار محل اختفای مسلم کرد، که منجر به اسارت و بردن وی به دارالاماره شد.
مسلم بن عقیل در روز چهارشنبه نهم ذی حجه سال ۶۰ هجری در کوفه به شهادت رسید.