چکیده مدخل اوشو

راجنیش چاندرا موهان که بعدها به اوشو معروف شد، عارف و فیلسوف معاصر هندی بود. که مدّعی روشن ضمیری و هدایت افراد برای رسیدن به خوشبختی، آرامش و آزادی شد.اشو در سال 1981م جهت درمان بیماری جسمی خود به کشور امریکا رفت و در آن‌جا حدود پنج سال اقامت کرد. در سال 1986م، به دلیل نقض قانون مهاجرت، دولت امریکا وی را پس از زندانی، مجبور به بازگشت به هند کرد. اشو چهارسال بعد؛ یعنی در 19ژانویه سال 1990م  مرد.

درباره علت مرگ او نظرهای مختلفی وجود دارد. برخی گفته اند که در زندان آمریکا، یک منبع قدرت متوسط تشعشع رادیو اکتیو را در تشک خواب او پنهان کرده و با زهر مهلک «تالیوم»؛ نیز مسموم کرده بودند. برخی دیگر طبق قراین و شواهد، سرطان را علت مرگ او دانسته‌اند.مشرب اشو به عنوان یک عرفان شرقی، سرشار از ترغیب به سوی جدی نبودن، شاد بودن، عاشق شدن، خندیدن، آزاد شدن، رقصیدن و آواز خواندن است. در گوشه گوشه عرفان اشو، انسان تشویق به زندگی مادی شده و لذّت بردن از لذایذ زندگی مادی است، او سعی می کرد هرگونه محدودیتی را بردارد، تا جایی که ازدواج و خانواده را بد می دانست و با آنها مبارزه می‌کرد.

اشو با تمامی ادیان دشمن بود، مگر جایی که ادیان در راستای نظریات او باشند.یکی از راه‌هایی که اشو برای مبارزه با ادیان برگزید، فراموش کردن تاریخ است. اشو فلسفه و منطق را نفی می‌کرد تا بتواند در جهت حرکت به سوی عرفان ضد تعقل قدم بر دارد .

آیین اشو دارای سه تعلیم (آداب) اصلی است: مراقبه، سکس و رقص و سماع.