searchicon

کپی شد

پیمان شکنی معاویه با امام حسن (علیه السّلام)

معاویه از آن پس که بر امور چیره گشت، چهره واقعی خود را آشکار ساخت. در طی یک سخنرانی در نخیله، آشکارا گفت: به خدا سوگند، با شما نجنگیدم تا نماز گزارید و روزه بدارید و حج ‏بروید، بلکه تا حکومت کنم و اینک بدان رسیده‏ام. اکنون اعلام می‏کنم که تمام شرطهایی که در صلحنامه با حسن بن علی (علیهما السّلام) گذراندیم، زیر پا خواهم گذارد.[1] اما در عمل، گاه به جهت ‏سابقه و نفوذ امام حسن (علیه السّلام) ناگزیر بود مراعات کند، چنان که در جریان تعقیب و آزار یکی از یاران امام، معاویه مجبور به سرزنش زیاد (حاکم کوفه) شد و به او نوشت: مزاحم یاران او مشو، من در این کار به تو ولایتی نداده‏ام.[2]


[1]. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج 44 ص 49.

[2]. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 16 ص 18 و 19.