Warning: filemtime(): stat failed for /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/assets/js/front.min.js in /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/easy-table-of-contents.php on line 236
searchicon

کپی شد

پيام امام رضا (علیه السلام) به عبدالعظیم حسنی (علیه السلام)

گفتار مختصری که پیش رو است، يک پيام سياسى اجتماعی، از امام هشتم (ع) است که در آن روزگار، از طریق عبدالعظیم حسنی (ع) براى شيعيان خود، ارسال فرموده است، تا شیعیانش از دو موضوع مهم و خطرناک؛ يعنى نفوذ شيطان صفتان در صفوف پيروان اهل بيت (ع) و در مخاطره قرار گرفتن كيان تشيع؛ و ديگرى، اختلافات داخلى و مشاجرات لفظى بيهوده و تفرقه آفرين، كه راه را براى نفوذ و سلطه نااهلان فراهم می گردانده و نيروهاى ياران اهل بيت (ع) را در مسير دفع و نابودى قرار می داده است!، در امان بمانند.

حضرت عبدالعظيم (ع) روايت مى كند، مولايم امام رضا (ع)، براى من پيام فرستاد و فرمود: سلام مرا به دوستانم برسان و به آنان بگو، راهى را براى نفوذ و تسلط شيطان بر خود باز نگذارند، آنان را به راست­گوئى در سخن و اداى امانت وادار كن و همچنین به آنان دستور بده، در مسائل پوچ و بيهوده بحث و جدال را ترک نموده و سكوت اختیار كنند و باز به آنان دستور بده، به سوى هم روى آورند، با هم معاشرت کنند و به دیدار یک­دیگر رفته، ارتباط برقرار نمايند؛ زيرا اين عمل موجب تقرب و محبوبيت نزد من مى گردد!

اى عبدالعظيم! دوستان و ياران من نبايد، وقت خود را صرف مخالفت و سركوبى هم­ديگر نمايند. من با خود عهد كرده ام، هر كس مرتكب این­گونه اعمال مخرب و هستى سوز شود، و حتى يكى از دوستان مرا مورد خشم و ناراحتى قرار دهد، از خدا بخواهم، او را در دنيا گرفتار سخت ترين عذاب­ها كند و در آخرت نيز از زيانكاران باشد!

اين مطلب را هم، براى آنان توضيح بده كه، خداوند نيكوكاران آنها را آمرزيده و از بدكاران آنها هم در گذشته است، مگر كسانی كه شرک آورده يا موجب تجاوز و اذيت به يكى از اولياء و دوستان من شده، يا عداوت و كينه آنان را در دل داشته باشند؛ زيرا چنين گناهانى را پروردگار نمى آمرزد، مگر اين­كه از كار زشت خود بازگشت واقعى نمايند و آن را جبران كنند، وگرنه روح ايمان از قلب آنان می رود و از دايره ولايت ما خارج مى شود و از آن بهره اى نخواهد برد، و بدان­که من، از آثار شوم چنين گناهان و لغزش­هاى خطرناكی به خدا پناه می برم![1]

 


[1]. شيخ مفيد، اختصاص، ص 241. کتاب نامه تکمیل شود