پشیمانی عایشه قبل از جنگ جمل

یکی از اتفاقات شاخص و غیر منتظره برای اصحاب جمل، پشیمانی و تردید عایشه قبل از جنگ بود.

زمانی که لشكريان جمل به منطقه حوأب رسيدند، سگ هاى منطقه حوأب[1] پارس كردند. عايشه به محمد بن طلحه گفت: اينجا كجاست؟

محمد گفت: اينجا حوأب است.

عايشه گفت: مرا بر گردانيد.

محمد گفت: براى چه؟

عايشه گفت: از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شنيدم كه به زنان خود مى گفت: روزى را مى بينم كه سگ هاى حوأب به يكى از شما زنان پارس مى كنند، حميرا (عایشه) مبادا تو باشى.

محمد بن طلحه گفت: خدايت رحمت كند، پيش برو و اين سخن را رها كن.

عبد الله بن زبير پيش آمد و گفت: آبگاه حوأب را اول شب پشت سر گذاشته ايم.

عبد الله در اين ميان عده اى از اعراب بيابانگرد را آورد، آنان نيز به دروغ سوگند ياد كردند كه اين جا آبگاه حوأب نيست. اين نخستين گواهى است كه در اسلام به دروغ گفته شده است.[2]

[1]. حوأّب به معناى چاه دهن گشاد و به معنای دره گشاد آماده است. حوأب جايگاهى در راه بصره در راه مكه؛ حموی، یاقوت؛ معجم البلدان؛ ج 2، ص 314.

[2]. دینوری، ابن قتیبه، الإمامة و السياسة، ترجمه طباطبائی، ناصر، امامت و سياست (تاريخ خلفاء)، ص 89.