پس از مرگ

بعد از مرگ مستحبّ است دهان ميّت را، به هم بگذارند كه باز نماند و چشم ها  و چانۀ ميّت را ببندند و دست و پاى او را دراز كنند  و پارچه‌اى روى او بيندازند (و اگر شب مرده است، در جايى كه مرده، چراغ روشن كنند) و براى تشييع جنازۀ او مؤمنين را خبر كنند. و در دفن او عجله نمايند، ولى اگر يقين به مردن او ندارند، بايد صبر كنند تا معلوم شود  و نيز اگر ميّت حامله باشد و بچه در شكم او زنده باشد، بايد به قدرى دفن را عقب بيندازند، كه پهلوى چپ او را  بشكافند و طفل را بيرون آورند و پهلو را بدوزند.[1]