پدر و مادر ادريس بن عبداللّه

پدر ادريس، «عبدالله» فرزند حسن (مثنی)، فرزند امام حسن بن علی بن ابی طالب (علیهم السلام) است. ادریس از نظر پدر دارای امتیاز در شرافت نَسَبی است، زیرا پدر وی از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه السلام) و از پارسایان زمان خود بود.[1] در نتیجه ادریس، نبیره (فرزند نوه) امام حسن مجتبی (علیه السلام) است. پدر وی عبدالله محض، نسلش از شش پسرش تداوم یافت که یکی از آنان، ادریس بن عبدالله است.^[2] مادر او، «عاتکه»؛ دختر عبدالملک بن الحرث شاعر می‌باشد.^[3]

[1]. اصفهانى، ابوالفرج على بن الحسين، مقاتل الطالبيين، تحقيق: صقر، سيد احمد، ص 206 و 207.

[2]. «و كان يتولى صدقات أمير المؤمنين علي (عليه السلام) بعد أبيه الحسن، ونازعه في ذلك زيد بن علي بن الحسين، وأعقب عبداللَّه المحض من ستة رجال: … إدريس بن عبد اللَّه». شهرستانی، عبدالکریم، الملل و النحل، تحقيق: بدران، محمد،  ج ‏7، ص 350.

[3]. مقاتل الطالبیین، ص ۴۰۶؛ سبط بن الجوزى، تذكرة الخواص من الأمة فى ذكر خصائص الأئمة (شرح حال و فضائل خاندان نبوت)، مترجم: عطائى، محمدرضا، متن، ص 311‏.