کپی شد
پدر و مادر ابن سینا
پدر ابن سینا، عبدالله فرزند حسن و مادرش ستاره نام داشت[1] و اهل بلخ در شمال افغانستان بود. وى در زمان نوح بن منصور كه از پادشاهان دولت سامانی بود در مملكت بخارا ساكن شد و فرزندش در آن‌جا متولد گرديد.[2]
ابن سينا در سرگذشت خود[3] مىگويد: «پدرم از مردم بلخ بود، به روزگار )در زمان( امير نوح بن منصور سامانى به بخارا منتقل شد، و برخى از كارهاى ديوانى روستاى «خرميثن» را بر عهده گرفت، نزديک اين ده، روستاى ديگرى بود كه «افشنه» نام داشت. پدرم دخترى- به نام ستاره- از مردم اين روستا ]را[ خواستار شد (خواستگاری کرد)، و او را به زنى گرفت من در آن‌جا به سال 370 هجرى چشم به جهان گشودم. پس از پنج سال برادرم محمود به دنيا آمد. آن‌گاه همگى به بخارا بازگشتيم».[4]
[2]. قمی، عباس، مشاهير دانشمندان اسلام، ج ٢ ، ص 172.
[3]. ابن سينا زندگی‌نامه خويش را به خواهش گروهى از ياران -از سال ميلادش (370ق) تا سال 403 هجرى كه 33 سال از عمرش مىگذشت- براى شاگرد دانا و مريد با صفایش؛ ابوعبید جوزجانی روايت كرد. ابو عبيد بعدها مقدارى از ديدهها و شنيدههاى خود را بر گفته استاد افزود و از مجموع آنها رسالهاى فراهم آورد كه به نام‌هاى «رساله سرگذشت»، «سيره» و «مناقب» شيخ رئيس ابو على سينا معروف شده است. اين رساله در طول قرن‌ها براى همه كسانى كه در شرق و غرب براى ابن سينا زندگی نامه نوشتهاند، سند و مأخذ شده، و اصل آن بارها در ايران و خارج از ايران -مستقل يا ضميمه ديگر كتاب‌ها- به چاپ رسيده است. ر.ک: ابن سينا، حسین بن عبدالله، ترجمه رساله اضحويه، مترجم: نامعلوم، تصحيح و مقدمه و تعليق: خديو جم، حسين، ص 17.
[4]. همان، ص 17.